Van bang tot vastberaden
van koelbloedig tot de zenuwen
van t wel weten naar t niet meer weten
van opstaan en er voor gaan tot
bed in en er niet uit komen.

Alle emoties strijden
van ja ik heb zelf ja gezegd
maar niet verwacht zo’n massale steun te krijgen.
Dat wekt verantwoording , verwachtingen,
gaan ze zich toch een stukkie vergissen.

Want  :dan verwacht ik inzet, meedenken
en ruggespraak.
Want we doen niet aan schaken , ik ben geen koningin
en iedereen mag de pion zijn .

Gelukkig zijn er ook mensen die ronduit zeggen:
jij krijgt die neuzen dezelfde kant op,
de koningen in dit spel zet jij feilloos schaakmat.
En uiteindelijk gaat t hele spel van tafel.

Als dat werkelijk ooit gebeurd ?
Trakteer ik mezelf 🙂

XXXXXXXXXXXXX