Na de explosie tussen oudste en eega slaap ik niet zo best.
En zo sta ik vanmorgen om 20 voor 6 in de keuken
zeg wat ik te zeggen heb en ga naar bed.
Knuffel met onze Joy en slaap een paar uur.

Opstaan, dingetjes doen, school, en ik ben moe
domweg gewoon moe.
Maar de voorbereidingen gaan gewoon door
voor Boo , voor helpen met Kinderboekenweek,
en oudste zijn examens.

Die zijn belangrijk dus ik doe niets wat dat in de weg kan zitten
plus dat woensdag iemand die ons lief is geopereerd moet worden
maakt dat ik me inhoudt.

Oudste en eega treffen elkaar en doen alsof er niets is.
Prima, ik heb er moeite mee maar ok… oudste vraagt of ik morgen mee ga
en ik heb er zo geen zin in.
Dan vraagt ie t nog een keer.
Hoe de dag gaat lopen geen idee , maar ik ben in Zwolle.

Jongste komt voorbij: problemen met auto, vriendin heeft problemen.
En ik vang, ik sta en ik probeer………..en zo sla ik aan het rekenen
voor iemand die door bijzonder verhaal het zelf niet geleerd heeft.
Ik ben werkelijk te goed voor deze wereld.

En dan onze Lucky, die heb ik al een week niet gezien.
We hebben allemaal onze zorgen erover, en we zoeken en kijken.
Het is jongste zijn katje en die zoekt vanavond ook nog even: helemaal niets.
En dan komt eega kamer binnen lopen met jawel
Lucks op zijn arm……………ze heeft honger, niet gewond en erg aanhalig.

Voeren, knuffelen, blij zijn en geen idee
maar : ze is er weer.
Kom aan mn kinderen je bent de sjaak
kom aan onze katten………..??
Voor nu, slapen en kijken want wordt zoals gezegd
een aparte maand.

XXXXXXXXXXx