Vandaag is het de 14e, de verjaardag van eega.
Ondertussen weet ik dat de jongens contact hebben gehad
en dat is goed.
Ik vraag eerst maar aan schoonzus of t verstandig is,
wil niet dat ie daar overstuur raakt of dat het hem valse hoop geeft.
Ze denkt dat het wel kan, vertel haar ook dat ik morgen met hem bellen ga.
Dus stuur sms, oudste heeft hem op mijn app geblokt….
er komt snel een sms en dat hij mij graag weer op app wil.
Mijn: laat maar even zo komt er een kort ok.
Scheelt is niet van t lange typen.

Vanmorgen ben ik er op tijd uit, er is immers niemand om me heen.
Niemand om te ontwijken, niemand die op dat moment al in de olie kan zijn.
Jongste is op tijd thuis, en oudste en zn vriendin V rommelen tegen half 1
het bed ook uit.
Ik heb even geen zin heel gezellig en sociaal en doe rustig mijn ding.
V moet naar verjaar van haar Oma en oudste mag nog niet mee,
te vroeg ook zit haar moeder daar en die staat niet achter de relatie.
Tja, dat kan…niet mijn probleem.
Dan komt er de vraag: eega zijn auto staat hier nog of zij die niet even
mee mag om naar verjaar te gaan.
Gedachte is goed maar ze denken toch niet dat ik achterlijk ben?
Dat ding blijft mooi staan waar die staat, kom op zeg.

Oudste is redelijk goed te spreken maar k merk dat er dingen zijn.
Tja wil je er over praten is prima, maar jou meisje krijgt niet in alles haar zin.
Als ze dan eigenlijk vannacht ook nog wil blijven brengt hij haar toch naar huis.
En pakt de draad weer op , elke zondag kijkt hij bij HV CSI en dus ook vanavond.
Dat er nog dingen besproken worden, twijfel ik niet aan.
Verrassend toch hoe sommige mensen invloed hebben op anderen
en dat diegene die t overkomt niet eens zelf opvalt.

Vanmiddag wandel ik even kort rondje bos, even alleen.
t is koud dus maak het niet te gek maar het is even erg lekker.
Jammer dat er nu zo weinig te zien en te beleven is.
K meld me keurig bij Omama en die schiet in de lach,
nee ze heeft nu wel door dat ik geen gekke dingen ga doen.
Broer is er ook en die trekt me toch een eind van leer
over wat eega daar de laatste jaren heeft gedaan en gezegd.
Vanzelf zitten er dingen tussen die ik weet maar ook die ik niet weet.
Misschien moet oudste maar eens met hem praten.
Mijn: hou er maar over op, t is gebeurd ligt achter me en ik wil vooruit kijken
maar snap ook wel dat daar een heel stuk woede en frustratie ligt.

Een moment dat ik me bedenk : meisje waar ben je al die jaren mee bezig geweest.
Had ik dan toch eerder het risico moeten nemen ?
Maar ook het besef: t had misschien eerder moeten gebeuren maar dit is
de beste beslissing in lange tijd.
En daar blijf ik bij.

XXXXXXXXXXX