Nou en dat gaat gebeuren.
Trek vanmorgen de stoute schoenen aan na gesprek met dinnetje gisteravond.
Als de mood goed is moet je daar gebruik van maken.
En behandel hem als een kind wat het goed doet en laat hem denken dat hij
keuzes kan maken.

Dus maar eens bellen, begin met heb aantal praktische dingen waar ik je hulp
voor nodig ben, hij klinkt al wat knorrig maar allee liefste stemmetje op en gaan.
De kippen wat wil je dat ik er mee doe? Vind dat ze beetje verpieteren nu.
Ze mogen weg, en zo loop ik een hele rij door van advocaat tot boedelverdeling.
En het idee dat ie wat te zeggen heeft met de keuzes door mij in de mond gelegd
maakt dat er mooie uitkomsten zijn.

Enige wat er nog tussen zit is de alimentatie maar die is van later zorg.
Vanavond begint hij te appen wat hij allemaal graag wil, paar dingen ben ik
niet mee eens en dan komt er een simpele oke.
Hij gereedschap volgens zijn lijstje, ik alles uit de berging en keuken.
In huis staat niet zoveel volgens hem…die ga ik onthouden.

De personelijke dingen wil hij graag, nou die ben ik net juist graag kwijt 🙂
Koppel alles van mijn kant van los van de bankrekening zodat hij daar niets
aan hoeft te veranderen en er gewoon mee door kan gaan.
Beloof hem de belasting zooi te regelen als ik er toch mee aan de slag ga.
Kosten advocaat doen we samen.

In principe kan ik met dit wel leven en t is ook kwestie hoe eerder uit mijn leven
hoe liever ik het heb.
Maar heb wel begrepen dat die chalet helemaal nog niet zeker is!
Hij had gesprek van gisteren afgewacht, er zat dus toch nog iets van hoop.
Effin donderdag komt ie spul halen wat ie mee kan krijgen en de rest
mag hier blijven staan totdat hij er plek voor heeft.
Ben ik toch nog zorgzaam en liefdevol he ……
de grootste lijnen zijn geregeld maar nog niet allemaal.
En ik heb me tot nu toe van mn beste kant laten zien.
Toch?
🙂

XXXXXXXXXX