Heb er al vaker over geschreven , leven met HS.

Het is een intens iets, want alles beleven mensen met HS intenser.
Zijn we blij zijn we erg blij,
zijn we verdrietig, dan zijn we erg verdrietig.
En dat geld voor elke emotie.
Als we hopen op goed hopen we zo hard dat we denken dat het goed komt.
Daar wil het nog wel eens fout gaan.

Het feit dat we anders denken en voelen maakt het ook lastig om
in te schatten bij mensen die niet zo zijn , wanneer ze misbruik van je maken.
Want wij zijn niet zo dus gaan er ook niet van uit dat een ander zo is.
Zal je niet verbazen dat we daar regelmatig op onze snufferd gaan.

Ander feit is dan wel: als we er klaar mee zijn en dan klaar……….zijn we dat ook .
En kunnen we een kant ervaren die zelfs onszelf vreemd is.
Maar het is een gegeven wat ik niet zou willen missen.
Ben in staat om anderen te verrassen maar nog leuker?
Soms ook mezelf.

Leven met iemand met HS kan soms lastig zijn, vermoeiend maar als die persoon
gelukkig is en lekker in hun vel zitten?
Denk ik ook absoluut enorm plezierig 🙂

XXXXXXX