Na verhaal van gisteravond
schieten mijn schouders in de stress
en doet mijn hoofd
aan vliegles in emoties.
Waar mijn hart ondertussen uithangt
weet ik niet,
mijn nekharen draaien overuren.
En heel mijn lijf protesteert.

Half uur met belasting aan telefoon gehangen
scheelt daar is verhaal ook bekend.
Domweg alles terug sturen met verhuisd erop.
Ok..goed idee.
Want wie denkt dat ik nu nog ook maar iets
voor hem doe?
Mag op 1 ding rekenen, reken er maar niet op.
Niet eerder dan hij zijn afspraken nakomt.

PUNT.