Mensen begrijpen me niet, en ik snap dat wel.

Nu alles achter de rug is verwachten ze dat ik veel uit ga
veel dingen ga ondernemen, op pad ga.
En ik heb er even geen behoefte aan.
Waarom?
Heel simpel.

Jaren heb ik alles aangepakt om niet of zo min mogelijk
thuis te moeten zijn .
Rustig tv kijken was er niet bij, altijd alert , altijd bedacht op.
Waar is ie, wat doet ie, hoe komt ie in huis,
wat nu weer.

Dus ik kan nu even intens genieten
van t alleen zijn.
Het nergens over hoeven te denken
geen geluiden in de gaten houden,
en doen wat ik wil, naar bed wanneer ik wil.
De intense rust.

En geloof me, mijn tijd komt wel.
Maar ik doe liever even kleine stappen
dan me in t ongeluk storten 🙂

XXXXXXX