Het is het jaar er naar……
zoals ik ooit schreef, ik neem er een jaar de tijd voor.
Om alle data , alle gegevens, alles wat er gebeurd is
weer te door staan en een plek te geven.
Niet dat ik er dan ben , maar wel die punten voorbij ben.
Ook oudste heeft er behoorlijk last van.
Maar zo zijn wij, we richten ons op die
het veroorzaakt hebben.
In die fase zitten we nu.

Grote lijnen zijn geregeld, verwerkt , op een plek.
De details, de aanleidingen, de bewustwordingen
de momenten, de woorden, de pijn, het verdriet….
maar ook het besef en de inzet .
Het is een rollercoaster waar ik in vol besef mee omga.
Herleef, in context zet en plek geef.

Voel geen verdriet, geen haat, geen pijn ….
meer herleiden hoe is t toch eigenlijk gegaan.
Wat was er nou toch eigenlijk aan de hand,
omdat ik toen in een situatie zat die gegroeid was
tot iets wat absoluut niet normaal was.

Ondertussen ben ik erg trots op mezelf
heb de keuzes gemaakt, ben in t diepe gesprongen,
en er vol voor gegaan.
Met verve al zeg ik t zelf.
Ik red me, ben gelukkig, kan keuzes maken,
dingen laten waar het hoort , niet alles op mijn schouders
pakken.
Oh ja ga de mist nog wel eens in , hey ben mens he.
Maar durf mezelf te zijn , te profileren , en vooral
mijn eigen weg te gaan.
Het verleden kan ik niets meer aan veranderen,
de toekomst is aan mij en de jongens.
en daar gaan we ons mee redden,
omdat ik hoop dat ze in mij een goed voorbeeld hebben gehad
hoe je dingen toch zelf aan moet pakken.
Tuurlijk had het allemaal anders gekund
maar ze begrijpen me, net als alle andere lieve mensen om me heen.

En dan zijn er nog zoveel dingen, zoveel verhalen
die niemand weet , niemand kent, en ws ook nooit iemand van me zal horen.
Voorbij is voorbij,
vooruit is vooruit……….
scheelt vanuit niets meer hebben gevoelsmatig
terug komen is vrij eenvoudig.
Enige wat ik ooit volledig lief heb gehad en nog heb
zijn mijn 2 jongens……..
die gaan nu hun weg, en doen ze goed en ik laat ze in Liefde los.
Zodat mijn eigen weg voor me ligt..
en ik gelukkig mag zijn en mijn ding kan en mag doen .

En wat niet van mij is?
Het spijt me, maar weet ondertussen
een ieder heeft zijn eigen leven te leven
en daar zijn/haar eigen keuzes in te maken.
Het is niet aan mij,
mijn geluk is mijn belangrijkste taak op dit moment.
en dat is een dagtaak.

Niettemin erg dankbaar
voor ieder om me heen
die er altijd voor me is/was
en er altijd zal zijn.

Namasté lieverds.

XXXXXXXX