En dan vanmiddag het gesprek,
broer, de beide jongens , schone dochter en ik
maken ons op voor de feiten.

Eerst ben ik vanmiddag nog even bij Omama
ook zij is voorbereid, en ziet het aankomen.
We kunnen op dat moment niet vermoeden
dat het al weten het is fout, hoe fout het zou gaan worden.

Lang verhaal , erg kort:
kanker, uitzaaiingen in gal, longen , waarschijnlijk ook de darmen.
Lever is helemaal aangetast en daar ligt dan ook gelijk
de grootste zorg, die ben je tenslotte nodig.
De verwachting is ook dat het dan niet zo heel lang gaat duren.
Morgenmiddag komt ze naar huis, chemo heeft totaal geen zin.
Kwestie van tijd.

Enige wat ik me wens is dat ze geen lange pijnlijke weg hoeft te gaan.
Maar de wetenschap, het besef?
Denk dat het kwartje nog niet helemaal vallen wil.
Ondertussen is vrijwel iedereen op de hoogte die het moet weten.
Maken er verder geen groot nieuws van,
heb enorm veel steun van de lieve mensen om me heen.
Dat komt allemaal goed..

Het zal morgen ongetwijfeld een intensieve dag worden
gelukkig kan ik met werkgever heel veel overleggen
en volgende week vakantie van de scholen he,
hoe toevallig.

De meest cynische grap die hier nu rond gaat:
maandag 22 okt.
Zoals Opapa overleed op de 11e verjaardag van jongste
zal het toch niet gebeuren dat Omama gaat op de 22e verjaardag
van oudste?
Als jongste dan ook nog zegt dat ie laatste avonden telkens
22.10 in beeld krijgt als tijd op zijn telefoon??
Gaat het wel behoorlijk eng worden allemaal.

Maar voor nu is het afwachten ….
tijd om even rust te nemen want er komt ongetwijfeld
nog genoeg op ons af.

Trusten lieve lezers..

XXXXXXXX