Ondertussen hier rust in de keet….
even moment voor mezelf.

Ook omdat oudste maandag jarig is
gaan we hier de stemming er in houden.
Het veranderd aan het feit zelf
geheel niets en een grafstemming
is nog niet aan de orde.

Vanavond bij HV heel gezellig
ik kan gewoon mezelf zijn maar zoals hij recent opmerkte
er is weer dat stukje vluchtgedrag.
Handelen, regelen, doen …. maar zonder emoties .
Die kunnen heel makkelijk losgetrokken worden als het moet
maar ik heb er geen zin aan.
Wat niet wil zeggen dat ze er niet zijn,
door mijn gedachten sluipen,
onder mijn vel zitten.
Alleen weer , inderdaad weer, zo herkenbaar
het niet toe willen/kunnen laten.
Standje overleven, ruime ervaring mee,
erg veilig en bekent.
Dat je dan zo terug schieten kunt in ……
wonderlijk.

Genoeg leuke dingen in de agenda staan
en tot zover mogelijk wil ik die ook heel graag doen.
Absoluut feit dat ik onwijs dankbaar ben
met het feit dat er nu mensen om me heen zijn
die meedenken, en zelfs actief doen.
Iets wat ik nooit echt gekend heb van binnen uit.
Kan er wel aan wennen hoor……
enigste wat ik nu nog moet leren
is loslaten , overlaten aan en misschien
ook wel handig meer mijn gevoelens laten zien.
Want als mensen niet weten wat ik denk en voel
ze me ook niet kunnen helpen in ….
kan alleen maar zeggen sorry want
ik ken en weet immers niet anders
dan alleen zijn en zelluf moeten doen .

Ik vraag me werkelijk even af of dat alleen aan mij ligt
of ook aan bijv. Omama en broer.
Want ik merk dat ik die emotionele band niet heb met ze.
Waar ze me voor nodig zijn , zijn praktische zaken.
Dingen die gedaan en geregeld moeten worden,
maar geestelijke steun?
Ik weet even niet, ben ik te hard, te soft,
of realiseer ik me nu wat ik 6 jaar geleden
en 20 jaar geleden verloren ben ?

Leuk projectje Cheet.
Werken aan jezelf.

XXXXXXXXX