Ik merk dat in hokjes denken weer even perfect werkt.

Vanavond Boo at the city gedaan met nog 4…
het was als vanouds.
Maar ook even het loslaten, niet aan thuis denken.
Niet aan de sport waar nu plots mensen gaan reageren,
dat ik denk….stik er lekker in.
Heb me in ieder geval even ontzettend vermaakt
en plezier gehad.
Twee van onze groep laten zooitje schrikken zoals zij dat kunnen.
Wij zijn liefdevol , komen met heel veel kinderen op de foto.
Schijnbaar ben ik lerares Engels en heet ik Dagmar LOL

Het ontvangst is warm , we worden gemist dit jaar.
dat is altijd erg fijn.
Gezien het feit dat de sport stopt is dit wel erg leuke
uitdaging verder  uit te werken
Maar liefste gaan we toch voor eenvoudig.
Dat we er eentje bij hebben nu die even zo goed nog erger is
is alleen maar leuk.

Situatie Omama:
HA is geweest, krijgt extra medicatie maar ook
al lichte morfine in tablet vorm.
Ik weet en voel maar kan er niets mee.
Ook zij zelf niet, en als ik vanmiddag bij haar ben
hebben we even intensief gesprek.

Ze loopt tegen haar eigen beperking aan nu
en als een tante mijn andere broer er bij haalt
krijg ik spontaan moordneigingen ….
mens bemoei je je mee.
Effin…. wat de toekomst brengen moge.

En dan nog een visite van vanmiddag
waar ik erg twijfelachtige gevoelens bij krijg.
Ik zou een te goede partij zijn maar
 voor mij om totaal verkeerde redenen.

Voor nu, geniet ik even na van een geweldige avond.

XXXXXXXXX