En dan vanmorgen het gesprek met Oncoloog….
die start enorm bijzonder.
Er vliegt een grote nachtvlinder door de ruimte
die door ons allemaal opgemerkt wordt
en bij Omama op de rolstoel gaat zitten.
Hoe duidelijk wil je de aanwezigheid van hebben?

Dat het misse boel was wisten we natuurlijk al.
Maar het is inderdaad leverkanker, iets wat vrij zeldzaam is.
Met uitzaaiingen richting long en gal.
De verwachting is slechts enkele maanden, zeker geen jaren.
Geen behandeling alleen proberen het zo comfortabel mogelijk
te laten verlopen allemaal.

Dat we rekening moeten houden met het verzwakken van.
Het uitvallen van organen en tenslotte het hele lichaam.
Omama moet nadenken nu wat ze wil als het zover is.
Kijken hoe lang ze thuis kan blijven of een hospice
dat soort zaken komen nu aan de orde.

Ze is er gelaten onder, maar onderkent nu wel dat ze geen pijn
hoeft te hebben en ze de medicatie gewoon beter innemen kan.
Huisarts wordt ingelicht , die zal ongetwijfeld volgende week
langs komen.
Er zal met thuiszorg e.a. besproken moeten worden qua zorg.
Want dat gaat natuurlijk alleen maar meer worden en wat voor
mij belangrijk is dat er gehoor wordt gegeven aan het feit
dat zij zolang mogelijk thuis wil blijven.

Kortom, ik heb eigenlijk het gevoel
dat het hele verhaal nu begint.
Klinkt misschien vreemd
maar denk dat jullie me wel begrijpen.
Ondertussen gaat eigenlijk alles wel gewoon door
zover mogelijk .

Tot zover de update

XXXXXXXXX