Vandaag een beetje wazige dag.
Gevoel alsof je gewoon niet echt wakker kunt worden.
Geheel logisch volgens iedereen maar voelt toch erg vreemd.

Vanmiddag naar lief dinnetje, de kaart even brengen.
Dat even iets langer is onder genot van koffie mag duidelijk zijn.
Het is goed en warm, en af en toe glippen de emoties erdoor.
Maar het doet me absoluut even goed.
Als ik onderweg een stel zwarte pieten zie moet ik eigenlijk wel even
lachen, moeders in aula, kerstliedjes op de radio en pieten onderweg.
Jawel alles tegelijk 😉

Thuis tref ik oudste, die gaat nog even naar een kameraad van hem.
Prima jongen, zie je zo wel terug , ondertussen bedenken wat toch te eten.
App even met jongste, die zit niet zo heel lekker in zijn vel.
Als oudste dan belt , ga je mee uit eten met ons 4en?
Heb ik even zoiets van moet dat? Maar ja geen eten is ook geen optie.
Hij kijkt me aan, condoleert me, en monstert me even en heeft prima door
hoe ik me voel, ontwijk het maar een beetje.

Thuis nog even met jongste appen, die gaat liggen heeft hoofdpijn.
En dat vind ik eigenlijk ook wel een goed idee dus schiet er zelf ook even
een uurtje in, slapen doe ik niet maar het is wel even heerlijk warm en stil.
Nu aan de koffie, oudste gaat stappen vanavond, ik even douchen
en vind het eigenlijk allemaal dikke prima.

Tussentijds nog even broer geweest, nou die red zich prima.
Nemen samen even de post door , want er zijn natuurlijk altijd dingen
die geregeld moeten worden, maar dat komt vast wel goed.
Als t ff kan morgen veld even in, boodschappen doen en denk zeker
dat ik morgenavond met oudste naar het cafe ga.
Er even uit 😉

Fijne avond lieve lezers.

XXXXXXX