Wat een dag vandaag, eentje waar de emoties hun weg
zouden gaan vinden .

Eerst vanmiddag maar naar het kerkhof,
eerste wat me opvalt hoe onwijs druk het is.
Och ja, morgen Moederdag dus alles moet er
natuurlijk strak bij liggen.

Ik bekijk de steen en ben niet tevreden,
thuis maar even broer een appje doen of die even
wil kijken.
En dan word ik overvallen door een stormvloed
aan emoties en intens verdriet .
Begrijp zelf niet waar het vandaan komt en zie
dat mensen naar me kijken.
Irriteer me aan 2 kleine kinderen die het kerkhof
als speelplek gebruiken , ze gillen en rennen
en ik kan het domweg niet hebben .
Vertrek , kijk niemand aan en maak dat ik bij auto kom.
Die ze klem gezet hebben, jemig mensen alsjeblieft.
Een oudere man krijgt het door en verzet die van hem
na de domme opmerking of sta je klem meissie??
Dombo, 2 auto’s en een boom ………hoe dan ???

In de auto rook ik er eerst maar eentje , probeer beetje
tot rust te komen.
Stuur iemand even een berichtje daar krijg ik lief
antwoord van terug en besluit het veld maar in te gaan.
Daar zwerf ik anderhalf uur in de ronde,
laat mijn emoties gaan, vraag de Engelen me rust te geven.
Zie schitterende vlinders, en kom weer een beetje bij.
Tijd om naar huis te gaan en hopen dat ik
inderdaad alles weer onder controle heb.
Dat lukt redelijk.

Dan stuurt een oud collega mij een foto ,
vanaf het hoogste punt van Drenthe.
mmmm ik weet waar hij werkt, en alleen is.
Had beloofd ooit een kop koffie te komen halen,
en zo sta ik dus vanavond in de ronde te kijken
bij een schitterend uitzicht.
We treffen nog een oud collega die werkelijk
stom verbaasd is LOL
Ga ik vast even vaker doen, want komen daar
het hele terrein over en dat kunnen er niet veel zeggen 😉
Mijn teken dat het allemaal goed komt?
Het was in ieder geval even bijzonder gezellig.

De dag is nog niet voorbij maar voel me in ieder geval
stuk beter dan vanmiddag.
Gaat goed kom hoor, maar zoals iemand zei:
Je moet dingen eerst verwerken en misschien was het
aanblik van de naam op de steen net dat stukje besef
van het is definitief.
Ik weet het niet , maar raakt enorm dat had ik wel verwacht
maar niet zo erg.

Effin …koppie dr maar weer voor en door.

Fijne avond en Moederdag lieve lezers.
XXXXXXXXX