En dan valt de nacht,
een heerlijke rust en dwalende gedachten.
Onder een sterren pracht,
wensen die bijna niet kunnen wachten.

Ik hou van licht en frisheid,
dansen in de regen,
hou van opgewektheid,
niets houdt mij dan tegen.

Maar in het duister, zo zonder licht,
gaan mijn gevoelens hun leven leiden,
ik ben aanwezig zonder gezicht,
en kan mijn demonen bestrijden.

De dag is waar ik me af en toe moet begeven,
waar ik moet doen wat een ieder doet.
Maar het nachtleven is mijn leven,
dat geeft me rust en doet me goed.

De Engel, de Nachtvlinder, het Heksje
hier voel ik me thuis.
Het is voor velen maar een tekstje,
maar wie me kent ? Hoort wat er ruist.

Ik dank mijn vrienden ik dank het Universum,
dat ze altijd bij me zijn.
Ik weet dat ik niet zonder zou kunnen.
Want zonder ben ik nietig en klein.

Dank jullie wel…
XXXXXXXXXXXXX