Hele tijd terug las ik ooit eens een artikel over de kracht van
domweg nee zeggen.
Dat het niet egoistisch is maar een punt van voor jezelf op komen.
Die heb ik vandaag 2x toe kunnen passen en die ander vond het niet
leuk maar was absoluut niet mijn probleem.

Oudste en ik besluiten nog even naar dorp te gaan,
ik verwen me zelf met paar mooie laarsjes,  en samen
pakken we nog even terras.
Het moment dat mijn LG me belt van het bedrijf waarvan
ik vakantie heb, of ik haar vanmiddag wil helpen bij een pand?
Ik heel simpel Nee…verdorie heb vakantie en moet immers
zelf nog werken ?
Haar: dacht kan altijd vragen want jij zegt zo makkelijk ja….
nou ja zeg , had ik t al overwogen was dat al genoeg voor een Nee.
Ok dan moet ik verder zoeken, nou doe vooral dat LOL .

Als ik dan daadwerkelijk aan het werk ben , belt zij die voor
me invalt of ik morgen mijn eigen pand weer kan doen ?
Want ze heeft plots begrafenis.
Nee ga ik niet doen , je regelt maar wat met LG of onze andere
collega.
Ik kan aan haar horen dat ze ook een ja verwacht had.
En ik denk: lieve hemel ik moet in Februari mijn vakantie al
doorgeven en dan gaan jullie op laatste moment van alles
bedenken?
Nee ik ben er op voorbereid nog paar dagen rust te hebben
voordat hier zooitje los barst, en daar ga ik van genieten ook!!!

En om eerlijk te zijn voelde dat best goed….
Morgen veld in, zaterdag weet ik nog niet, zondag dagje weg
naar open honk…….ik ga me nog even uitstekend vermaken.

Fijne avond lieve lezers
XXXXXXXXX