In al mijn geluk en blij zijn,
kwam een demon bij me…
en vroeg hoe t voelde vrij te zijn,
en treiterde mij.

Ik keek in ogen van haat en vuur
ik keek in woede en haat
en keek terug met Liefde open en puur
want ik ben meer waard.

Het negatieve riep me als een warm iets,
maar ik zag en herkende
het is totaal verloren een totaal niets,
omdat ik ooit OER aan mezelf bekende.

Ik vecht nog regelmatig met mijn verleden,
het heeft me gemaakt wie ik ben,
maar het is geen garantie voor t heden
omdat ik mezelf erg goed ken.

Ik maak mijn fouten en doe niet alles goed
maar wil nooit iemand pijn doen.
En vanuit een open een eerlijk gemoed
geloof me alsjeblieft , nu en toen.

Ik ben mens, ik ben nietig en klein
niet perfect , niet alles wetend , niet perfect.
Maar zal mijn best doen er te zijn,
al word die indruk soms verkeerd gewekt.

ik zie, ik voel en hoor en begrijp
dat soms dingen anders gaan.
Ik zet mezelf niet in een knijp,
hoop dat anderen die verstaan.

Ik ben , wie ik ben
en trots erop bovendien.
En als je mij kent zoals ik me ken ,
zul je dat ook zien.

Namaste.
XXXXXXXXXXX