Low
- 11.07.19
- gedichten en gedachten
- No Comments
Ik merk dat ik steeds meer Low profile ga,
steeds minder deel,
steeds minder open ben , alleen tegen hen
die ik echt vertrouw.
Het af en toe niet weten wie je wat kunt vertellen
wie er mee lezen op t grote smoelenboek.
De zo gevraagde rust , mijn intense wens,
die ik nu heb die ik zo graag houden wil.
Mensen die me kennen en meelezen weten ,
en ook waarom .
Al vind ik het heerlijk gewoon niet in beeld te zijn,
mijn eigen ding te doen .
En met hen optrekken die me lief zijn,
en heel Old Skool gewoon sociale media af en toe
achter me laten.
Domme berichtjes, of spreukjes,
maar echte contacten via app, pb of gewoon bellen.
Kan het steeds meer waarderen.
Stem bij geluid, heerlijk.
Live is natuurlijk nog beter 😉
iIk, ik kom er wel,
al is de weg zwaar en lang,
ik ik red me wel,
ben nooit alleen en dus niet bang.
Ik verlicht mijn pad met Liefde
en ieder mag met me mee,
want heb vele Geliefde ,
zo heerlijk warm om me heen.
ze gaan met mij in mijn levens zee,
en laten me nooit alleen.
Trutsen lieverds.
XXXXXXXXXXXXX
Geen reacties »
RSS feed for comments on this post.