Het was maar 1 doosje, de andere 2 staan klaar
om uit te zoeken wat houden en wat niet.
Toen ik vertrok uit T nam ik alles wat persoonlijk was mee.
Beeldjes, kleine dingen , helaas vanuit ouderlijk huis
kreeg ik geen enkele foto mee.

Het was een doosje met simpele kleine dingen,
van adresboekje , tot speelkaarten, tot ponskaarten van
ziekenhuizen.
Paar liggen nu in afvalbak .

En dan kom ik 1 foto tegen , waar mijn beide ouders op staan.
en ik ga zitten en kijk en blijf kijken.
Ik weet nog precies waar de foto gemaakt is en bij welke
gelegenheid .
Er staat een doosje klaar met prulletjes, dingetjes,
die allemaal verbonden zijn aan …. mijn verleden.
Sommige dingen koester ik, sommigen haat ik ………….
er komt een nieuwe schifting aan  waar ik nu dan wel
tijd voor krijg en ruimte.
En het kan zomaar zijn dat er een vuilniszak
zomaar een grote container in gaat.

Zoals een lieverd vanavond zei:
ben je niet bezig je lichamelijk en geestelijk nu
definitief los te maken van je verleden , van wie je was.
Die heeft gelijk, deze periode wordt me gegund,
gestuurd zoals ik het zie, en ik weet nu waarom .

Trusten lieve lezers
en oh wat ben ik blij met mensen
die me zien , doorzien en me in de gaten houden.
Dank jullie wel want dit , dit gaat hem worden.
Verleden wat nog in dozen staat ,
meekwam omdat ik dacht dat het zonder niet gaat?
Wel die gaat.
Want het allerliefste ging mee, of bleef zeker niet achter.
En enkele gaten zijn opgevuld door warmte, liefde ,
eerlijkheid en vooral heel veel begrip en rust.
Ik ben veranderd en die is nog steeds aan de gang.
Namaste en dank je wel zij die bleven.

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXX