´k voel me weer helemaal toppie
en ga eens even aan de zijlijn staan.
Ik zie hoe eega worstelt
dan wel aanvaard en gebruik maakt van
😉
ik zie hoe oudste
zijn tijd , de beperkte tijd welliswaar,
gebruikt voor zijn meisje
maar ook voor zichzelf.

ik zie jongste
worstelen met zichzelf omdat hij ook zo graag
maar nog niet zover
toch altijd de jonste is 😉

En ze zijn me allemaal even lief.
ik weet van hun problemen
van hun niet kunnen
van het wel kunnen
en dat ze maar gegeven zijn met de genen
die onze voorouders ook al droegen.

herken karakters
wat weer nadeel en voordeel oplevert
omdat ik zie dat de geschiedenis
zich herhaalt
op bepaalde fronten.

Plus het feit dat ik eerlijk genoeg ben
om te herinneren hoe ik zelf was
als meid zijnde,
schijnt dat die altijd tikkie erger zijn 😉

Toen ik 21 was heb ik mijn excuus aangeboden
bij mijn ouders voor het gedrag van 7 jaar ervoor.
Geduld van mijn moeder
en begrijpen
maakten van mij iemand die ruimte kreeg
haar fouten te maken.
En dat , dat is het allerbelangrijkste,
ruimte om fouten te maken
en er vervolgens van te leren.

Niemand is geboren met een perfecte instelling
of al alles wetend.
we mogen naar school,
we mogen ontwikkelen,
we hebben ruimte
we hebben mensen die van ons houden
omdat we toch zijn
wie we zijn.
Volop in ontwikkeling
en die stopt niet bij school
en niet bij 21 !
Maar het leven is een genot
voor hen die willen leren.
een drama voor hen
die denken dat het vanzelf komt.

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX