´t was met toch wat!
Vanavond brengt vrouwtje ons onder dak,
nu is dat niet zo heel veel werk
we gaan zelf wel.
Zus Vlek is al eerste trapje op,
maar ik , de ongelukkige,
spring op het laatst mis.

Met een pootje probeerde ik me nog vast te houden
maar : viel toch zo een metertje naar beneden.
Vrouwtje gilde nog, maar ja dat helpt natuurlijk niet.
En toen was het een plof,
en lag ik gestrekt met alle 4 pootjes alle kanten op.

Schrikken natuurlijk
en eerst maar dekking zoeken.
Vrouwtje achter me aan,
en toch nog maar een poging die plank op.
Dat ging deze ronde prima,
volgende keer toch beter opletten 😉

Leverde me wel een dikke knuffel op
en een checkbeurt of alles nog werkt,
goshie dat kriebelt wel heel erg
maar is erg lekker als vrouwtje het doet.
Misschien morgen maar weer ploffen ?
Eerst maar slapen
trusten grote mensenwereld.

XXXXXXXXXXXX
Stampertje.