Mijn gevoel zwerft tussen boosheid, verbijstering en verdriet.
Vanavond gebeurd het volgende:
Oudste zit op zijn Hyves account en krijgt een berichtje van een
klasgenoot van jongste.
Nu is die klasgenoot een echte etter en staat al op punt van schorsing.
Beetje terrorist van de klas zeg maar
en bij mentor heel bekend onderhand.

Hij begint met schelden om vervolgens over te gaan
naar de woorden met Kanker.
Oudste kun je niet gekker in de kop krijgen dan dat te doen,
en waarom?
Om jongste terug te pakken of omdat hij niet spoort , ik weet het niet.
Maar het tikt er bij mij behoorlijk in.
Als eega merkt wat er aan de hand is , is ie in staat richting stad te rijden.
En ik peins mijn hersenen, hoe pak je dit aan ??

Gelukkig heb ik heel goed contact met de mentor van jongste
en die stuur ik , nog voor ik dansen ga, een email en leg hem de situatie uit.
Met de vraag of hij een advies heeft of eventueel hulp kan bieden.
Ik ga dansen maar mijn hoofd is er niet helemaal bij
ondanks dat het laatste lesavond is,
het heeft me meer geraakt dan gedacht.

Bij terugkomst zie ik dat ik nog laat een bericht van mentor terug heb,
hij is zeer verontwaardigd en gaat zeker helpen!
Gelukkig staan de bestanden nog op account van oudste en die wil
hij vanzelf graag , komt goed.
Hij begrijpt me helemaal en komt zelfs een woord van steun en troost bij 😉
Ik voel me tikkie beter
want natuurlijk zijn ze daar op de hoogte van de situatie hier.

Hoe kan het toch dat snotneuzen van 13
zo weinig respect hebben dat ze mensen zoiets aan kunnen doen,
al weet hij waarschijnlijk niet eens wat ie aanricht.
En dan kun je wel zeggen:

je moet er boven staan.
Leg dat eens uit aan een 14 en 13 jarige ?
Die willen nu maar 1 dingen : Meppen
en als het ff kan
gaat dat niet gebeuren, eerst een ´normale´weg proberen
en ik heb er vertrouwen  in.
Dit zijn zaken waar men over het algemeen nu
wel heel alert in is.

Wordt vervolgt.

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX