Lezen is een van mijn grootste hobby´s
alles wat los en vast zit om zo maar te zeggen.
Van tijdschriften , als het ff kan in de zon,
tot luttele berichtjes links en rechts,
hele mailtjes
brieven krijg je tegenwoordig niet zoveel meer
of het moet van de belastingdienst zijn.
Veel  columns of dingen die mensen graag publiceren.

Maar ook gesprekken voeren
over ´zware´zaken, lichte zaken of gewoon grappige dingen
daar hoort de belastingdienst dan weer niet bij.
En elkaar prikkelen met een mening
of een stelling,
kijken hoe mensen in het algemeen of het bijzonder reageren
of nadenken over bepaalde dingen.

Dol ben ik op muziek,
bijna alle soorten.
het een om de muziek, de ander om de tekst
en slechts zeldzaam door een goede combinatie
van die twee.
Het gewauwel wat je tegenwoordig hoort
van mensen die denken dat ze kunnen zingen en denken
dat een  halve mensheid op hun zit te wachten
maakt af en toe dat mijn nekharen samen met mijn tenen
een eigen leven gaan lijden, ja idd lijden 😉

Ronduit zeldzaam als ik ga zitten voor een film.
heb niets met film, ook niet met theater.
Het is me te tam, te opgezet. te voorspelbaar
of er blijft te weinig over voor mezelf om te doen.
Ik mag graag meedenken en ´meekijken´
als ik een boek lees.
Een situatie in een gesprek in een beeld proberen te vangen
en goed muziek beleef ik met mijn ogen dicht,
zou de belastingdienst ook eens moeten doen,
ogen dicht 😉

De grap is dat ik een mailtje kreeg dat ik zo mijn eigen manier
van schrijven heb,
en die kan ze waarderen.
meerdere mensen zo te zien op de teller
want een vast aantal komt voorbij, dagelijks
om de bekommeringen van mij, mijn gezin
en alles wat me lief is te volgen.

Dat het op een eigen manier gaat is wel duidelijk
maar zit me nu serieus af te vragen
hoeveel mensen er ook plaatjes bij bedenken 😉
Toch, vind ik zelf,
ik mijn manier niet zo heel bijzonder.
Gewoon zoals ik dagelijks ben
zo ben ik in de woorden en woord keuzes.
´t is een manier
die me eigen is.

XXXXXXXXXXXXXXXXX