Ik zag en keek even terug
over deze week met al de buien
en al de warmte.
waar het groen, groener werd
en bloemen uitbundiger gingen bloeien
om daar de massa´s witte vlinders
te voorzien van hun eten en hun rustplaats.
Ik zag de laan,
de voor mij beroemde laan die voor een ander
zo onbetekend is
haar hoge bomen vol in blad
als bescherming voor alles wat er onder huist.

Ik zag de hazen in het land
genietend van hun vrijheid,
en wegduikend bij de schelle alarmroep van
de vele zwaluwen die onze garage als broedplaats hebben.

De ene bes naar de andere kleurt van groen naar blauw
of rood, of geel zo ook de pruimen aan de boom van Omama
die hangen als druiven zoveel.
De eerste zijn rijp en ze smaken zoals de natuur hoort te smaken
vol, zoet en stevig.

De kleuren , geuren , smaken en zichten
zijn intens.
Als je even stilstaat en alleen al kijkt wat er zich
aan je voeten zich voort beweegt
soms heel langzaam soms razend snel
zonder een weet van geld, macht ,invloed of iets anders
alleen bezig met leven en doen wat er gedaan moet worden.
dan voel ik me klein
temidden van onze prachtige natuur
met kleuren die wij niet kunnen maken
met geuren die wij niet in een potje kunnen stoppen
met smaken die puur zijn,
omdat onze natuur gewoon zichzelf is.
Nu wij nog.

XXXXXXXXXXXXX