De afspraak stond, het weer werd beter,
en dan is het tijd om samen te gaan fietsen.
Geen route die van te voren uitgestippelt is,
maar op de dolle pof.
En het weer was goed, het gesprek weinig,
maar wel met het elkaar wijzen op de leuke dingen.
Het bonte veulen in de wei , de bijzondere bloemen onderweg.
Tot die ene kruising.
rechts is een soort landweg waarbij een bordje staat,
ze is enorm geboeid door het aanblik.
De rij hoge bomen die zacht uitnodigend wuiven,
de kleine boerderij met het fel rode dak,
en een klein bordje voor het huisje.

Zouden ze daar groentes en vruchten verkopen ?
Puur en eerlijk uit eigen tuin?
Dat zou heerlijk zijn.
Als ze opkijkt ziet ze dat haar eega rustig is doorgefietst
op haar : zullen we even stoppen heeft hij niet gereageerd.
Zonder omkijken fietst hij rustig door, verwachtend dat ze zal volgen.
De seconden tikken voorbij,
de afstand wordt groter.
De keuze eenvoudiger.

XXXXXXXXXXXXXXX