Morgen het gesprek
en het cirkelt natuurlijk de hele week in mijn gedachten.
Wat wil IK in dit geval want de beslissing ligt bij mij.
ik weet wel wat ik NIET wil.
Waar mensen om me heen roepen:
Je maakt die pedagoge het leven maar goed zuur
(tikkie daarvan gaat vast wel lukken en gebeuren)
maar ze hoeft van mij niet kapot.
Die aangifte gewoon doordrukken!
Waarom?

Rekening houdend met het feit dat onze mannen
nog een paar jaar hier naar school mogen,
hun hart en ziel daar ligt,
kan ik het beter andersom proberen te krijgen.
Ik wil serieus genomen worden, respect oogsten
maar niet de situatie laten ontploffen.
Helemaal niet zelfs.

Tussen de jongens en J gaat het bijzonder.
Als J ze tegenkomt gaat het hoofd naar beneden
en wordt de vloer behoorlijk geinspecteerd,
en weet je, al heeft hij het verdient, dik verdient,
zelf gedaan, vind het zo vreselijk jammer.
Vind het nog steeds een arm kind
op meerdere gebieden, zelfs oudste wil proberen
gewoon contact te krijgen want ook zijn hart is groot.

Oudste zit met diegene die hem lastig viel via Hyves
in de techniek afdeling, 3 uur per dag, 4 dagen per week.
En ook daar treft hij een schuchter typetje
wat nauwelijks hem durft aan te spreken.
na een voorzichtige Hoi komen ze zoetjesaan
aan de praat .
Dit ga je toch niet stuk maken ??

Wat ik morgen heel graag wil
is dat Mevr. De pedagoge haar verklaring intrekt,
met opgave van reden !

Of de onderdirecteur op de hoogte was van haar actie.
Maar vooral dat ik serieus genomen ga worden.
Na 7 maanden verdriet en ellende ga IK en hiermee ons gezin
voorop zetten!
Voor een keer mag het wel, maar nog steeds niet met afbrekende ideeen.
Wat school met de pedagoge wil, moeten zij maar weten,
wij willen met haar niets meer te maken hebben,
ook dat zal ik haar vertellen.

De aangifte blijft overigens gewoon staan,
als J of een van de anderen die hiermee te maken hadden
nog een rotgeintje uithalen,
zijn ze alsnog aan de beurt.
Weet je, die stok wil ik niet kwijt.
En als het niet nodig is , is er ook niets aan de hand.

Maar iemand ten gronde richten, al zou ik er alle reden voor kunnen bedenken
is niet hoe ik denk en leef.
Ga liever vooruit en samen overleggen
hoe de toekomst eruit kan zien.

Maar dat wil nog niet zeggen,
voor hen die dat denken,
dat ik over me heen laat stoffelen,
want als de pedagoge niet mee werken wil
is er een hekje van een dammetje.
Maar: dat is dan niet mijn fout 😉

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXX