Ooit heb ik het eerder geschreven
soms kijk ik naar mijn leven als een spinneweb.
Van binnen uit vormen zich
ringen en kringen.
En die vormen de lagen in het leven
met de mensen die er bij horen.

Waarbij familie per definitie
niet boven vrienden staan,
ook niet andersom trouwens.

En van elke laag krijg je
de trillingen mee
de gevoelens,
de leuke en minder leuke dingen.

Soms knapt er een draad
en soms is het mogelijk die te herstellen
soms moet je nieuwe maken
om de balans in het web te houden.

In mijn web zijn vele ringen,
ook veel mensen.
En een ieder in mijn web
is me dierbaar op de een of andere manier
zolang ze niets doen
om het web te beschadigen
zijn ze welkom.

En zoals vandaag zie ik mensen kijken
ze willen ook in dat web,
maar ze hebben in het verleden laten zien
hoe snel ze dingen stuk kunnen maken
omdat ze niet omkijken
naar de kwestbaarheid van de omgeving.

En morgen hangen er mistdruppels
in mijn web en morgenmiddag glinsteren de draden
in de zon.
Welkom in mijn web.

XXXXXXXXXXXXX