Lief, vandaag even niet .
Is het antwoord wat oudste van me krijgt als hij vraagt
om te gaan zwemmen in Emmen.
Buiten het feit dat ik wel graag een gewone stille rustige middag wil
zijn er nog een aantal kleine dingetjes die gedaan moeten worden
wil ik morgen niet tegen een berg wasgoed en onbetaalde rekeningen aanlopen.

Verjaardagen hier worden nooit onwijs laat maar voordat we zelf liggen
gaat er nog wel een uurtje overheen.
Das niet erg, daarom vieren we het ook op zaterdag 😉
Maar de dag erna wil ik graag gewoon zo veel als niets.

Het beloofde chinees wordt gehaald en Omama smult lekker mee
toch fijn dat je vrij eenvoudig mensen blij kunt maken.
Een telefoontje links en rechts levert de volgende info.
Over Groningen word ik vanavond teruggebeld.
En buuf komt morgen al weer thuis.

Ze gaat kapot waar ze nu is, ze wil daar niet zijn.
Steigert van alle kanten, eet niet , en laat zich gewoon doodgaan
om het maar heel simpel te zeggen.
Enige optie is dan naar huis en dat er 4 x per dag iemand bij haar komt.
om te wassen, voor fysio, om te praten, om het huishouden te doen.
En feitelijk heeft ze het dan zo,
zo ze het eigenlijk graag hebben wil 😉
Ze is niet half zo dom als sommigen denken.

Vind het jammer om 1 ding :
het is zo lekker rustig hier nu 😉
Die rust met zoveel ´werkverkeer´is straks weer ver te zoeken,
maar zou niet met haar willen ruilen.

Als ik nu naar buiten kijk is het grauw
stil en rustig.
Past wel een beetje bij hoe ik me voel,
terug achter de schermen, buiten zicht,
lekker onzichtbaar aanwezig zijn.
En geloof me, zo heb ik het het liefst.

XXXXXXXXXXX