Voor sommigen helaas misschien
maar men kan mijn ding niet gebruiken voor jou ding !
Wat ik daarmee bedoel is volgende voorbeeld
maar voor mij een vraagstuk tot ik zei: NEE!

Vriend van jongste, heb er over geschreven, heerlijk joch.
Het stadsjochie.
Zijn vader is werkeloos geworden en volgens hem is er geen werk.
Zijn moeder heeft nog nooit gewerkt, is niet erg, is een keuze.
9 kinderen met 3 op 1 kamer snap ik waarom hij hier zo heerlijk slaapt.
Hier blijven eten is voor mij , af en toe, geen probleem.
Hier computeren omdat hij een tijdslot heeft, sneaky maar wel begrijpelijk.
Dan komt zwemmen in Emmen.
Hij wil wel graag mee, maar er is geen geld.
Kijk: als het een feestje is ok!
maar wil best iedereen meenemen maar ga en kan niet voor iedereen betalen.
Voor je het weet zit je standaard 2 x per maand in Emmen met kinderen
waarvan de ouders het allemaal wel geloven.
Heb lang getwijfeld en lang nagedacht maar als ik thuiskom met een klein lijfje
die moe is van het geldverdienen denk ik:
nee, sorry maar nee, ik ga niet betalen voor kinderen van mensen die hun hobby
botvieren maar niet willen werken om ze ook te laten genieten.
En geloof me , ze zijn alle twee recht van lijf en leden zonder ziektes.
Hard? Zeg het me maar……………

Toen ik in Mei van dit jaar mijn twijfels kreeg over het dansen,
verrastte me dat zelf het meeste.
er was eigenlijk geen reden, er was geen opzet, er was geen aanleiding.
Daarom duurde het ook zolang voordat ik begreep
dat mijn gevoel me iets duidelijk probeerde te maken.
De ontgoocheling van het afscheid waar ik niet eens over nadacht
maar me werd aangedragen door een van mijn meiden,
maakte het afscheid definitief , abrupt en zonder terugweg.
Nu, nu weet ik dat het goed is en ze me alleen maar geholpen hebben.
Die keuze moest gemaakt worden om me te beschermen voor iets
wat ik toen niet wist, maar nu volledig van bewust ben.

Een gesprek met Omama vanmiddag , en dan moet je je voorstellen:
zij in de bank, ik op mijn knieen op het kleed met hondje bij me,
leert me veel.
Ik wil altijd graag roepen dat ik in de bloei van mijn leven ben,
dat ik alles aan kan en doen kan.
Wel , zegt Omama, wen er maar aan lief, je bent geen 20 meer.
*grin* knal…………………….
maar het is wel zo, het grote vliegen gaat er wel af.
het doen alsof het allemaal geen energie kost , kom ik ´s avonds wel tegen.
en oh wat ben ik blij, en die meen ik oprecht:
dat ik geen dansen hoef in te studeren, uit te zoeken en uit te lessen,
vooral dat ik ´s avonds niet meer op weg hoef.
En dat brengt me dan terug bij de eerste,
en dan zeg ik: Nee, vind het een lief joch, maar nee ik ga niet mijn tijd,
energie en geld , waar ik nog steeds vol overtuiging , keihard voor werk,
steken in iemands anders kind omdat zij liever bij de keukentafel zitten.

Het leven heeft me vaak gedwongen keuzes laten maken,
keuzes soms vanuit verstand, soms vanuit het hart, maar vaak vanuit gevoel.
Soms zonder enkele houvast, wetenschap of inzicht.
Maar nooit zonder reden.
Hoop dat een ieder die me volgt om een of andere reden,
in staat is te luisteren naar zichzelf.
Want het niet luisteren, mijn overmoed , mijn verstand,
heeft me ook veel verkeerde dingen doen besluiten, of laten doen.
Waarvan ik ook geen spijt heb
´t heeft me inzichten en lessen geleerd.
Maar wat er ook gebeurd en hoe het ook gaat
ik zal altijd ik zijn.

En weet je?
Ben trots op mezelf,
kwets niemand  , probeer geen gebruik te maken van,
en probeer iemand die het nodig is te helpen.
Gelezen:
alles wat je voor een ander doet, doe je feitelijk voor je jezelf,
daar kun je 2 kanten mee op ik pak de:
Das waar:
´k wil geen slecht of egoistisch mens zijn.

XXXXXXXXXXXXXXXXXXX
overigens is de eerste nachtvorst, een feit 😉