Eentje weer voor mij van mij.
Ik merk iets op en dat is op zich niet zo verwonderlijk,
merk veel maar zeg niet alles.
Mis iemand op een bepaald gebied ,
kleine zoektocht leert me dat er iets is wat ik schijnbaar niet hoef te weten.
maar ondertussen weet ik het wel.
Prima, een keuze van een ander waar ik mee  verder mag of eigenlijk dus ook niet hoef.

Ooit gezegd tegen iemand: ben je vrij, eigen woning en inkomen?
ben je goede partij voor……………..;)
´t was de lach van de dag.
Inmiddels is die er zelf ook achter en iemand anders ook.

Zodra mensen erg hun best gaan doen voor mij intern
weet ik dat er dingen zijn die dan wel niet kloppen dan wel
op een geweten spelen.
Van nature heb ik veel door, van nature hoor , zie en vooral voel ik veel.
En als mensen gaan ´hardlopen´voor mij
dan is er wel iets aan het handje.
MAAR
Wil je niet dat ik het weet, laat het dan ook niet merken.
´t meer dat ze vastlopen in hun eigen geweten
zover ze die dan hebben, maar het vertikken te zeggen dat,
of liever wat.

Gelukkige feit is dat ik: Niet nieuwsgierig ben,
erg afwachtend, en bij tijd en wijle erg dom kan doen.
Ik vraag 2x en laat het aan de ander zijn geweten over.
En juist dat Geweten zou het moeten doen.
IK slaap er niet meer minder om,
zelfs niet als het heel dichtbij is.
Als een ieder vindt dat hij-zij alles kan verantwoorden wat ze doen
en mij recht aan kunnen kijken, kijk ik gewoon terug.
Heilig ben ik niet,  maar wel tot op het bot eerlijk.
Het is MIJN fout om dat ook van anderen te verwachten,
terleurgesteld? Nee
even terug op aarde.
Maar weet je: eerlijk duurt het langst, en ik ?
Ik leun maar eens achterover en kijk,zie, hoor en voel.

XXXXXXXXXXXXXXXXX