Een intense meelwisseling van bloem naar zelfreizend 😉
Maar het zet me aan het denken en daar hou ik van,
buiten de doos kijken en denken maar 1 vraag kom ik niet echt uit:
Waar blijft Cheet dit jaar?
In mijn antwoord grap ik dat ik eerst maar eens op zoek moet naar waar ik NU ben.
En daarbij breng ik mezelf aan het denken.

Waar ik schreef over grenzen ?
Vanmiddag krijg ik een serieus gesprek met Omama.
Over wat zij doet, wat ik voor haar kan doen, over het feit
als het nodig is ze het vraagt dat ik haar niets wil afpakken
maar ook niet wil laten zitten.
Ze is duidelijk: Ze vraagt als het nodig is maar vind het heel belangrijk
wat ze zelf kan ook zelf te doen !
Dat is nou mijn moeder met haar 75 jaar !!!!
In voorbeeld van iemand die er bij is gaan zitten en er nu bij moet zitten
omdat het niet meer anders kan, de buuf van achter.

Vanmiddag mag ze borreltje drinken in tehuis waar ze nu 2x per week naar toe gaat
en we komen ze tegen en stoppen even bij elkaar.
Omama haar: ga je advocaatje drinken? Nou, dat weet ik niet zegt ze , ze is met haar zoon.
Mijn: Je kunt beter een jonge jenever pakken! Hoezo , vraagt zoon:
Nou misschien wordt ze weer zo jong dat ze weer kan lopen!
We proesten het allemaal uit, dit soort humor kunnen we allemaal wel hebben.
We wensen elkaar een goed 2012 en vervolgen onze weg
en inwendig komen er bij mij gevoelens los over :zelfredzaamheid
en in beweging blijven vooral als ik het gezicht van zoon zag.

Kameraad van oudste is er weer, en jongste is vertrokken.
Zo zoetjes aan zwermen ze uit en komen weer terug
en al dat leven is heerlijk.
De opmerkingen en de praatjes over en weer
jonge mensen houden je jong , volgens Omama
en al ben ik nog jong toch is de jeugd van tegenwoordig
niet veel anders dan vroeger.
Ik zie het niet , maar dat kan aan mij liggen.

Morgen met eega naar het ziekenhuis die er helemaal niet tegenop ziet,
echt niet……………………………ahum……………………….
😉 Lijkt me logischer van wel, maar echte mannen:
die klagen niet , toch????
😉
We zullen zien , of liever ik hoop dat zij het zien
wat hij niet ziet, zal er maar geen woordspeling over maken
want lastig is het natuurlijk wel.

Ik laat het allemaal maar over me heen komen
en zie wel, ben niet van het drama en niet van het miepen.
En wat ik zelf kan, doe ik ook graag zelf
wat niet wil zeggen, dat ik hulp en liefdevolle dingen van anderen
niet kan waarderen.
In tegendeel zelfs!
En gelukkig , ik ben niet gek!
Daarbuiten zijn er nog zulke mensen , met zelfde gedachtegangen,
en zelfde Liefde voor anderen , die ook van mij houden.
En zolang dat een waarheid is,
ga ik niet teveel veranderen, zou niet weten in wat namelijk 😉

Op naar het slechte weer van morgen,
scheelt mij weer rondje ramen wassen voor nu 😉

XXXXXXXXXXXX