Mijn vakantie zit er bijna op,
dat wil zeggen: vrijdag begin ik weer maar er komen een paar dingen aan
die ik doe voor een ander en niet voor mezelf, nou klein tikkie dan 😉
Dit soort dingen doe ik voor mezelf en wil er eentje zetten voor mij van mij.

Vriendin belde vanavond om te vragen, ze kent me van links naar rechts
boven en beneden, heen en terug.
Er is niet zoveel tijd maar ze hoort iets in mijn stem, ik weet dat ze zo weg moet.
Hou jij het nog wel vol meid?

Het aanlopen tegen muren van depressies, ego´s, het niet willen weten,
en niet willen onderkennen, het niet rekening kunnen houden met,
bewust kunnen want een karakter krijg je bij geboorte zelden bij ontwikkeling.
Het terleurgesteld zijn , het niet kunnen genieten van,
niet lachen, nooit oprecht opgewekt of vrolijk, niet kunnen inleven in,
en daardoor maar een eiland, een dictator, een zielig iemand, een
wel beeld geen geluid, en vooral : terugtrekken!!!
lijkt wel oorlog.

Als ik dan nog een k..bericht krijg over iets wat ik zo graag doe,
zij hebben overigens een nog groter probleem hoor!!!,
dan schud mijn gemoedsrust wel op zijn vesten.
Tuurlijk komt het zoals het komt
en gaat het zoals het gaat, alles met een reden.
Maar zoals het vele water van vandaag willen mijn frustraties en tranen
ook wel eens naar beneden!

´t is niet dat ik het niet zie zitten ,
´t is niet dat ik er geen gat in zie,
maar ´t is meer dat ik overduidelijk besef dat sommige dingen
dus nooit en te never niet gaan veranderen.
Dat er bepaalde zaken zoals ze nu gaan, altijd zo door zullen gaan.
En dat ik met heel veel dingen er domweg alleen voor zal staan
met iemand achter me, die me in de nek springt
zodra er een muisje verschijnt.
Das een kwaad besef.

Een belofte maakt schuld, en ik ben van plan om mijn deel in te lossen
en denk dat ik onderhand maar eens moet vragen of hij het andere deel oppakt.
Al moet ik er bij zeggen dat ik onderhand 12 jaar ruime ervaring heb en de rest ook wel zal lukken,
maar niet in totale eenzaamheid.
Ik ben geen ongestorven weduwvrouw!

2012 zal een roerig jaar worden, zoals het begint met storm
zoals het begint met veel water.
En langzaam aan begint bij mensen de voorspelling van de Maya´s te leven
zo´n 25.000 jaar terug dat er eind dit jaar een ramp zal gebeuren.
Nu ben ik niet bij gelovig maar denk wel dat er iets gaat gebeuren.
Sterker nog: denk dat er zo langzaam aan iets  MOET gebeuren,
zoals mensen nu met mensen om durven te gaan,
de lieverds en oprechten daar gelaten , maar ja die zijn dan weer niet bang,
is het af en toe godsgeklaagt!

Het misbruik maken van zo gehaatte rechten,
het boven anderen staan,
ander mans goedheid of liefde gebruiken voor eigenbelang,
het zich beter voelen dan iemand anders,
geld boven menselijkheid,
en menselijkheid boven natuurlijkheid,
in de wetenschap dat we hier allemaal maar tijdelijk zijn
niets meenamen toen we geboren werden
en niets mee kunnen nemen als we sterven,
alleen onze sporen op aarde.

De wereld zal niet ten onder gaan aan de mensheid
de mensheid wel aan de wereld,
zij was er ver voordat wij kwamen en zal er nog ver na ons zijn.
En dat zal in dit jaar niet veranderen
hooguit een besef, laat maar komen
ik ben niet bang.

XXXXXXXXXXXXXXXXXX