Zoals gelezen zat ik vanmiddag in de kantine van het zwembad,
de eigenaar en zijn vrouw kennen me inmiddels als:
het vrouwtje met de laptop 😉
Ik installeer me, ze brengen me koffie, we wensen elkaar gelukkig nieuwjaar
en schijnbaar staat mijn smoelwerk op open.

De eersten die naast me komen zitten zijn een echtpaar met twee kinderen,
ze komen uit Rotterdam en zijn hier op vakantie.
Ze vinden het heerlijk rustig hier, de mensen zo beleefd en vriendelijk,
en als ze me vragen een foto van ze te maken kan ik niet weigeren.

Even later een jonge moeder met een meisje van een jaar of 5 – 6.
Kleine dame monstert me van top tot teen en begrijpt maar niet
hoe en wat ik daar met mijn compoeter doe  😉
De moeder schaamt zich voor de openhartige vragen van haar dochter
maar ik kan ze wel waarderen!

En dan komt er een man, een echte man van boven de 100 kg
vragen of het echt werkt met zo´n laptop daar.
Ook zijn kinderen liggen in het zwembad en ook hij houdt niet van zwemmen.
Wel heeft hij een telefoon bij zich met internet en ik help hem
de code in te voeren en even later zit hij ook te tiebelen.

Het duurt niet lang of hij komt terug, schuift ongevraagd aan
en binnen 5 minuten heb ik zijn hele levensverhaal te pakken.
Inwendig zucht ik een keer, ´t gebeurt me regelmatig namelijk.
En ach, een mens moet zijn ding kunnen delen niet waar?
Dan maar met een vreemde die je waarschijnlijk toch niet terugziet.

Als de dochter van de baas me nog wat drinken brengt ,
ziet ze dat ik bezig ben met een spelletje op het net via hyves.
Hey , dat speel ik ook.
´t is het spel dat je elkaar helpen kunt,
ik geef haar mijn naam, ze zal me toe voegen kunnen we elkaar helpen 😉

En zo breng ik mijn sociale vaardigheden in praktijk
en het is heerlijk om gewoon onder de mensen te zijn
niets te hoeven verklaren of te zeggen
alleen maar gewoon jezelf zijn
en als mensen je dan ook gewoon waarderen
is mijn middag
dubbel goed !

XXXXXXXXXXX