Gisteravond krijg ik op de valreep  2 mailtjes:
Eentje doet me lachen, een bruiloft is tenslotte nooit verkeerd
al zal deze de schoonfamilie wel wat commentaar ontlokken 😉
Niettemin wens ik ze van harte veel geluk !

De tweede is van een vriendin van me die in de zorg zit,
een kaakslag van een bewoner zorgt er voor dat ze thuis zit
en vandaag foto´s moet maken of het gebroken is ja of nee.
En hier schrik ik toch behoorlijk van!

Vannacht kan ik de slaap niet vatten en het is zeker 3 uur
als ik de wekker nog zie, gelukkig sta ik vanmorgen redelijk fit op
en ga naar mijn werk.
Gelukkig valt de stemming daar mee en meer dan zeker zeggen
dat het onzeker is, valt er niets aan toe te voegen.
De toekomst zal moeten leren welke kant het op gaat, maar:
het contact is goed en daar ben ik erg blij om.

Op de terugweg moet ik nog paar boodschapjes doen bij een plaatselijke super
en loop daar iemand tegen het lijf wiens man tussen kerst en oud en nieuw
overleden is.
Gezien het feit dat ik niemand uit de weg ga, vraag ik haar hoe het gaat.
Ik luister, zij vertelt en ik hoor dingen over mensen dat ik denk:
Hoe krijg je het in de vrede voor elkaar?
Ze blijven me verbazen af en toe.

Omama heeft bejaardenmiddag dus die is er niet, praat even bij met broer
die nog lekker weekje vakantie heeft,
kook het eten, pleeg telefoontjes om het feest van eega voor a.s. zaterdag
om te zetten als ik hoor van vriendin dat het niet gebroken is
maar wel stevig gekneusd.
Ze kan bijna niet eten, praten of lachen en ik wil haar altijd graag op onze feestjes,
gelukkig is haar man thuis om me van alle info te voorzien 😉
De exacte datum staat nog niet vast maar met het bij praten ben je zo even verder.

Ik heb het koud en besluit nog even snelle douche te pakken voordat
ik naar school ga, ook daar is het een puinhoop.
Ze hebben het riool doorgespoten, daar heb ik niet zoveel last van
maar 1 toilet is zo een beetje gemold.
Komt morgen iemand bij.
De nieuwe laptops zijn er die worden geinstalleerd,
en zo is er een behoorlijk verloop daar.
Vind het allemaal prima 😉

Als ik naar huis ga valt het me op dat Omama haar fiets er niet meer staat
ze zal zekers al naar huis zijn.
Tegen 16.25 komt ze overstuur bij ons binnen vallen:
ze hebben net haar elektrische fiets gestolen en dat moet bijkans een paar minuten
gebeurd zijn voordat ik er langs kwam!
Ze is goed van slag en ik ga met haar mee,
politie gebeld en dan moet er via internet aangifte gedaan worden.
Ze heeft hem verzekerd en ik bel die man eens even,
we kennen elkaar , een plaatselijke fietsenboer om zo maar te zeggen 😉

Hij kijkt er ook van op en helpt me even met de nummers en zo,
gelukkig valt het nog binnen de verzekering en als ze even proces verbaal heeft
kan ze zo een nieuwe ophalen.
Maar haar gevoel van belazerd zijn ,die tikt er even diep in.
Zijn: maak je geen zorgen dit zal niet weer gebeuren we gaan maatregelen treffen
van extra kabelslot tot iets om aan vast te maken,
maakt dat ze enigzins kalmeert.

Vanavond hebben ze sjoelen en ik hoop dat het haar zinnen een beetje verzet,
broer zal morgen met haar mee, fijn!
Want ik mag werken, school, tussendoor afspraak met jongste bij Ortho,
en eten maken.
Maar als het goed is, wordt het dan ook weer wat rustiger, hoop ik.

pffffffffffffffffffffffft.

XXXXXXXXXXXXXXXXXX