Ik open maar even met een link:
van Oma waar gevaren wordt voor of liever tegen kanker.
http://karoetsie.net
Oma besteed hier aandacht aan,
en dat is nooit teveel
in deze wereld waar kanker ondertussen
´gewoon´is geworden , tenzij
het kinderen treft.

Vandaag is het exact 4 jaar geleden
dat het op 11 mei moederdag was.
ook exact 4 jaar dat klasgenootje van onze oudste
overleed aan leukemie.
Zij was zijn soulmate.

Het verklaart mijn gevoel van vandaag
niet het visje in het water,
dubbele gevoelens,
omdat we zelf intern met kanker te maken hebben.

Hoop,
hoop zijn de tussenstapjes
tussen weten en onwetendheid.
Tussen onderzoeken en uitslagen
tussen gevoel en verstand
tussen waar men is, en waar men zou willen zijn.
Ik vroeg Oma
om een programma over hoop.

Hoop is ook veel,
mensen die leven op hoop
krijgen ook een hoop
zowel positief als negatief
want het is er tussen.

Hoop doet leven
maar goed en gezond leven
zijn geen garanties
er is wel hoop.

En op de momenten dat die hoop
je afgepakt wordt
is er geen leven meer.

En zo waren mijn gedachten
mijn gevoelens
en vooral mijn Liefde
en de wens voor een hoop
die de goede kant op gaat.
Voor een ieder
in welke situatie dan ook.

XXXXXXXXX