onvoorstelbaar!

Eentje uit de catagorie, vergeetboek.
Dit zijn dingen die ik liever maar zo snel mogelijk weer vergeet
maar wel een tik achterlaat 😉

Situatie: familie
bestemming: verhuizing.
Nu weet ik dat 1 familielid mij leest , maar toch ga ik hem schrijven.

Eega is vandaag weer aan het werk, zijn zus gaat verhuizen naar het Westen.
Wij hebben een hele grote aanhanger, en een auto met trekhaak.
Simpele introductie.

Zus heeft BE, in de tijd dat je er die nog gratis bij kreeg 😉
Maar: totaal geen rijervaring met aanhanger.
Ik viel buiten de boot, heb alleen B, ooit ga ik die BE ms nog wel eens halen
maar dat terzijde.
Er is daar verder niemand die BE heeft.

Of ik morgen vrij ben? Ja toevallig ben ik vrij , hoezo?
En dan wordt er een snood plan gesmeed waarbij eega te telefoon
in handen heeft, mij af en toe aan kijkt
want ik volg het gesprek wel.

Hoe gaan we het doen? Nou zo:
zuster komt hier morgenvroeg naar toe met haar auto,
dan stapt ze in ons leeuwtje, met onze aanhanger
en ga ik mee als begeleider.

Stoom komt bijna mijn oren uit:
MIJN vrije morgen, vragen of ik hier trek aan heb? NEUH
ONZE auto, of dat zomaar uitgeleend wordt ? NEUH
ONZE aanhanger, waarmee zij op pad moet zonder ervaring
en geloof me die is groot, of wij dat vertrouwen  ? NEUH
het is voor haar in kannen en kruiken.

Wel die barsten allemaal omdat eega het domweg allemaal
op NEE zet.
Zijn ze nou helemaal belatafeld?
Het zijn ze uit de catagorie: het moet allemaal maar goed zijn
voor hulp aan ………….
Eega heeft vorige week al een paar keer geholpen terwijl hij in de ziektewet zat.
Maar zomaar dingen van een ander gebruiken omdat het je uitkomt?
Echt niet!

En dan ook nog zaken als een auto, aanhanger, schoonzus voor begeleiding
zonder in de smiezen te hebben dat die misschien wel heel andere plannen heeft?
NAH
parasieten!

Ze rijden maar lekker zelf in een autootje zonder trekhaak 7 x heen en weer
naar de stort, 500 meter verderop!!!!
Terwijl wij 5 kilometer verderop zitten! Snappie toch niet?

Waarom sta ik altijd op scherp als het om schoonfamilie gaat?
omdat eigenbelang daar nog steed na al die jaren
voorop gaat.

BAH!

(Enne schoonzus, ´t is aan jou of je het er over gaat hebben met haar
of het laat, het zal me een zorg zijn.
Zo ga je niet met mensen om, tenminste
niet met MIJ ! En eega ben ik erg dankbaar
dat hij weer koos voor de niet makkelijke weg
en de niet eenvoudige antwoorden,
om gezeur maar te voorkomen!! )

XXXXXXXXXXX

5 Comments »

  • Anja schreef:

    Schouderklopje voor je
    Echt lekker nee zeggen
    en zoals in deze Eega laten doen

    Fijn dat het samen denken over zaken
    ook op zijn plaats begint te vallen
    al is het maar af en toe, het doet wel goed

    Liefs mij

  • cheet schreef:

    Oma, ben druk bezig Nee te leren zeggen
    en het voelt beter dan ik ooit gedacht heb moet ik bekennen.

    ´t gaat zo vanzelf en vaak denk ik later: Cheet je bent een sukkeltje met heel je grote mond 😉

  • oma schreef:

    Ha Cheet,

    Zo lijkt wel vaker voor te komen, jij maar ja knikken als men je nogdig heeft.
    Nee, ik doe daar ook niet meer aan mee, het gemak om van te proviteren. oma

  • cheet schreef:

    Dit ging zelfs eega te ver !
    Maarre vanmiddag belde ze alweer hoor, of ze dan morgen de aanhanger mogen lenen
    laat ze het maar met eega regelen, ik bemoei me er niet mee……….
    (zie je wel, leer het al ;))

  • Anja schreef:

    O, wat ken ik dat gevoel.
    Mijn haren rijzen ter berge hier van (je weet hoelang ze zijn, pfff)

    Fijn dat Eega achter je staat
    Ook al is het op zijn manier van denken
    Hiij deed het toch wel.

    Liefs mij

RSS feed for comments on this post. TrackBack URL


Leave a Reply

  • het verleden

  • afdelingen