Op het moment dat ik dit schrijf is het warm gisteren
en het begint met eega vanavond.
´k had een plantje willen kopen zegt ie.
Kijk hem aan en vraag waarvoor of liever voor wie?
Nou om naar het kerkhof te brengen, mijn:
had je dan wel een cactus uitgezocht?
Gister was zijn vader jarig, een van de meest vreselijke mensen
die ik ooit ontmoet heb.
Hij schiet in de lach, vergeetmenietje beter dan?
Mijn: jammer dat er geen vergeetmewel zijn!
Het maakt wel duidelijk hoe we er over denken.
Ondanks dat eega absoluut niet de makkelijkste is
en alle ´kwade´genen heeft meegekregen.

Voor een tijdje terug kwam ik in gesprek met iemand
over blogjes volgen.
Ik volgde nog steeds blogjes van mensen die ik niet meer spreek
of die afstand van mij hebben genomen.
Het advies was: verwijderen.
en dat heb ik gedaan.
Zo volg ik een aantal mensen dus niet meer, heb alles verwijderd
inclusief emailadressen en eerst voelde dat heel vreemd.
Alsof je iets kostbaars weggooit maar nu ben ik er aan gewend
en voelt het als een bevrijding.
Hoe dom ook van mij, als iemand anders zonder mij kan
waarom zou ik dan niet zonder kunnen?
Want al komt er een naam op dezelfde verjaardagskalender voorbij
het is goed zo, het is over en we gaan onze weg
omdat we gewoon niets delen.

Begin te leren los te laten wat niet meer aan mij
of voor mij is.
de mensen werkelijk hun ding te laten doen en zeggen.
niemand hoeft mij te bewijzen wie ze zijn en ik bewijs ook niemand
wie ik ben.
dat weet ik ondertussen zelf wel.

En laat een ieder alsjeblieft doen wat ie wil
maar laat mij gewoon mijn ding doen
en met rust als je me niet moet of niet met me eens bent!
Ben niet heilig en niet van plan om te worden want:
daarvoor vreet ik echt nog te veel ondeugde uit 😉

XXXXXXXXXXXX