Vandaag was even een rustdag,
scheelt dat de winkels niet open zijn op zondag , geintje !!
Vanmiddag belt Omama,
ze hebben haar vanmorgen in bad gedaan.
De hele week heb ik gepraat om het zover te krijgen
en ze knapt er zo heerlijk van op 😉

Vanmiddag ga ik even naar haar toe:
ze is anders.
Ze wil graag naar buiten, en ik vraag of het mag.
De verrassing is te lezen op het gezicht van de verpleging,
tja waarom niet?
Op zich is het best lekker buiten.
Ik pak haar dik in, gein met de verpleging: tot over 14 dagen !
en neem haar mee.
Het zijn maar 5 minuten , maar ze geniet.
Ze snuift de herstgeuren en kleuren op ,
dit ga ik vaker doen als het even kan !

Dan gaan we naar de huiskamer en praten met een ander stel.
Over wat er gebeurd als je zegt: ze ligt in verpleeghuis.
Hoe mensen er al vanuit gaan dat ze er niet weer uit komt.
Over hoe mensen kunnen vooruit denken , in dit geval Doemdenken.

Moeders is ondertussen zo ver, dat ze beseft dat het een lang verhaal gaat worden.
Ze geeft zich er aan over, en zo maakt ze de weg vrij en de deur open
naar openminded herstel op lang termijn.
Ze geeft zich over aan de feiten en gaat nu letterlijk en figuurlijk over in therapie 😉
ze is dapper !

Dan krijgen we het over bezoek,
in korte termijn is er veel te regelen maar op lang termijn zal dat anders zijn.
Vorige week ben ik 1 dag niet geweest, maar bel haar dan wel.
En ik vertel haar dat dat best nog eens kan gebeuren.
En dat begrijpt ze, als ik er niet kom gaat broer of eega heen.

Haar , telkens weer : meisje meisje denk ook aan je zelf
maakt me bewust van het feit dat ze niet mag wennen aan het feit
dat ik er elke dag ben.
klinkt waarschijnlijk heel raar en sommigen begrijpen het absoluut niet
maar Omama en ik hebben de afspraak dat ook ik af en toe
een dag skippen mag als er iets anders is.
Jou leven gaat ook door, zijn haar woorden.

Ondertussen krijg ik complimentjes binnen
over hoe goed ik er mee omga,
maar zou het niet kunnen als Omama niet alsnog
mijn rots in de branding  is
en zij mij net zoveel helpt als ik haar.

Intussen ben ik een aantal open gesprekken verder met haar
en we weten heel goed hoe we tegenover elkaar staan.
Nee dat is niet waar,
hoe dicht we naast elkaar staan.
We maken ons geen zorgen om elkaar,
maar zorgen voor elkaar.

Dit is zuivere Liefde Pure Sang
en we zijn alle twee heel bewust en erg dankbaar
dat we elkaar kunnen vasthouden
en loslaten 😉

XXXXXXXXXXXX