over mutsen en zo
- 11.14.12
- Mijn Trots
- 2 Comments
Eigenlijk zou ik vanmorgen werken
maar dat ruil ik maar even met morgenvroeg.
Anders ga ik het niet redden,
nu kan ik rustig opstaan , even douchen
en beginnen hier in huis .
en dan begint de rit:
hondje uit laten, eten, school,
hondje uit laten en om 14.00 in Weidesteyn zijn
om met Omama mee te gaan naar ziekenhuis.
Ze heeft controle voor haar oog.
En ik zo mijn vraagtekens of dit werken gaat 😉
Ze regelen een busje voor ons
en dan is het eigenlijk in en uit.
Maar bij de oogpoli zijn de gangen en de liften zo klein
dat het een hele onderneming is.
Als er dan ook nog zo´n muts bedenkt dat Omama uit de
rolstoel moet om op een krukje te gaan zitten
is het maar goed dat we humor hebben.
Ongelofelijk hoe sommigen die zelf in de zorg werken
zulke domme dingen kunnen bedenken.
dat dat niet doorgaat mag duidelijk zijn 😉
En dan blijkt ook nog dat ik iemand prima kan
aankleding zonder dat ik opleiding heb gehad?
Heel natuurlijk doe ik haar de jas aan
en we zijn alle twee verrast hoe soepeltjes en snel dat gaat.
mmmmm toch verkeerde beroep?
De meeste meetingen worden gedaan
en de rest maar in Januari.
Eigelijk had het niet zo heel veel nut maar:
ze was er wel even lekker uit 😉
Het weer was ook heerlijk dus zo heel erg is het niet.
Vannacht heeft haar linkerbeen liggen spoken,
deze leid een eigen leven ondertussen.
Beweegt, trilt, steekt en ze krijgt er maar geen vat op 😉
toch is het voor mijn gevoel een goed teken !
Vanavond haalt broer even eten en nu rolt de koffie
vergadering van judo vanavond hier.
En dan vind ik het ook wel prima eigenlijk.
Was lange dag maar wel met een uitje !
XXXXXXXXX
nee erop , taak voor eega 😉
Heerlijk een “uitje” omdat het moet en mag.
Het was idd heerlijk weer en dat heeft Omama lekker meegepikt!
Heel goed om te lezen dat het been spookt. Alleen maar goed, hihi.
Nog even koffie leuten, vergaderen en geniet daarna nog even van de rust!
Telefoon er naast leggen hoor, whahaha
Liefs mij