• Cheet
• 12.13.12
• serieuze   gedeelte
• No Comments
• | Edit

Met de inzet van ziek zijn is ook de grote schoonmaak begonnen  schijnbaar. Kreeg medicatie  voorgeschreven bij bijbehorende bijsluiter: in de eerste dagen na het innemen worden de klachten  erger omdat de medicatie de bacterie  aanpakt wat afvalstoffen veroorzaakt  die afgevoerd moeten worden. NOU ga  je maar niet beschrijven wat er zoal uit komt links en rechts over liever boven en beneden Met zoveel kleurtjes en geurtjes  zou je spontaan al over je nek gaan!

Met twee jongens ziek thuis waar ook van alles uit komt kan ik je zeggen dat  mijn reukvermogen het nog prima doet Eega is de enige die gewoon  doorloopt terwijl hij diegene is die  normaal altijd wel iets heeft. Nou  zou je denken dat dat in ieder geval een zegen is.

Van hieruit ga ik even over na een gesprek  met iemand die er achter gekomen is  dat ze een kindje heeft met een storing. Ja als moeder zijnde is dat het laatste wat je  wilt maar soms ook het  eerste. Plak er een sticker op en je  kunt er wat mee: NOT want dan begint  het pas, het er wat mee kunnen.

Nu weten vaste lezers hier van mij  allang dat ik met 3 storingen  leef. En terug naar dat er in ieder  geval 1 iemand nog in de benen is is  dat dus geen garantie.

Jaloers kijk ik naar iemand die ook ziek  wordt door eega in de watten, lees  bed gelegd wordt. er uit geschopt  wordt om te douchen ondertussen  schoon bed, eega doet alles , eten  koken, rekeningen betalen, kids  opvangen, echt alles. En zij kan  ´gewoon´ 4 dagen compleet uitgeteld uitzieken.

Mijn eega krijgt vanavond te  horen: morgen shoarma met  nasi. en die vraagt dan doodleuk:  eigengemaakte nasi???

Kijk verschil moet er wezen  , maar soms is dat verschil wel erg  groot. Er wordt gewoon niet stil  gestaan bij het feit dat op ook  gewoon OP is. En dan krijg ik schone  zusje aan de lijn: zij werkt waar  Omama ligt.

Natuurlijk geeft ze geen interne  info dat wil ik ook helemaal niet  dat ze dat doet! Sterker nog ik zeg  het op voorhand al maar toch komt er  sumier dingen voorbij. Geen dingen  die ik nog niet weet hoor.

Maar zij begrijpt me wel in de zin van de onzekerheid, maar ook zij  zegt: hoe dankbaar en dapper Omama  is hoe dankbaar en dapper wij  zijn, hoe dankbaar we mogen  zijn. En dat zijn we ook, natuurlijk probeer vanaf dag 1 de positieve  dingen te benoemen en vast te  houden, en terecht zo te horen en te zien.

Maar: dat wil nog niet zeggen dat ook ik  niet af en toe een moment heb van  K.. en van zout lekker op met elkaar  , wiens leven gewoon verder gaat. of  van : YEAH lekker makkelijk praten daarbuiten, wil je ruilen????? Waar 1 vriendin opelijk zegt: Nee, mij te druk LOL En dan elke avond mijn broer aan  tafel die het heel goed bedoelt, het  zelf toko bij houdt, maar  ondertussen rustig eigen leven leidt en er op vertrouwd, als hij niet kan omdat er kaarten is, sjoelen, schieten, jeu de boule, of toernooi,  er iemand anders wel gaat en hier  elke avond ongegeneerd de pannen leeg vreet. Vreten idd want normaal eten is het  niet terwijl hij hartpatient is en  veel te zwaar maar stelt allemaal  niets voor. Denk dat iedereen mijn  zorg herkent, maar zeg er maar wat van.

Op FB vlooi ik in de ronde maar vertel maar  de helft van wat ik denk en  voel. Daar mogen geen conclusies aan  verbonden worden want ik  werkelijkheid voel ik me waarschijnlijk vele malen minder zeker dan wat ik daar laat zien. Volgens mij is dat trouwens over het algemeen zo

Hoop op een intense diepe  nachtrust maar dat zal met deze  tijden zekers wel lukken De grote schoonmaak is  begonnen laat maar gaan

XXXXXXXXXXXXXXX