Vandaag weer werken na de bijna 3 weken vrij,
de eerste week om ziek te zijn,
de tweede om bij te komen,
en de derde om aan te sterken
hahaha
nee hoor valt reuze mee
maar je went er wel gauw aan heb ik gemerkt 😉

De dagelijkse run om op tijd te zijn
gaat weer gewoon zijn gang
en dan krijg ik vanmiddag een telefoontje
die me eigenlijk even van mijn stuk brengt.

Jongste heeft zo half om half een kameraad
die het thuis niet makkelijk heeft.
Hij staat lijnrecht tegen over zijn vader
en de doodsbedreigingen zijn al over de tafel gevlogen.
Met Kerst en Oud en Nieuw was hij bij een tante van hem
maar niets kan eeuwig duren natuurlijk.
De meeste weekenden slaapt hij bij kameraden
alles om de thuis situatie maar te ontlopen.

En dan vraagt zijn moeder mij
of hij hier een aantal maanden kan komen?
Ik ken die jongen van gezicht,
maar niet persoonlijk.
En ik beloof haar terug te bellen
want dat moeten we eerst hier bespreken met elkaar.

Eega staat er niet direct onwillend tegenover
en onze jongens proberen zich een beeld te vormen
over hoe dat dan zal gaan.
Maar als we even goed doorpraten blijken geen van de mannen
er echt trek in te hebben.
Continue een vreemde van 16 over de vloer
waarvan je verder dus niets weet?
En als ik mezelf er bij in trek
de situaties zoals ze hier nu zijn
broer elke avond hier aan tafel,
trek ik dat????

Al mijn twijfels komen naar boven
en dan hakken de mannen de knoop door.
Helaas voor de jongen
maar we gaan het niet doen.
Ik ben zijn moeder die hevig terleurgesteld is
ze had op een ja gerekend eigenlijk.
Maar in dit geval kiezen we toch voor onszelf
en voor ons gezin.
Was er verder niets aan de hand zou het anders zijn.

Maar ze besef ook wel dat er een structurele oplossing moet komen
je kunt en mag niet zo met zo´n knul in de ronde leuren
daar moet  toch een oplossing voor zijn???
Helaas kan ik die niet bieden
wat ik toch wel heel jammer voor hem vind
en stom me bijna schuldig over voel.
Eega slaat arm om mijn schouder
niet doen meisje:
we zijn geen opvanghuis voor alles wat aan de straat zwerft.
Al zou je zo alles binnen halen,
pas jij maar even op jezelf.

Tja, dan zeg ik niets meer .

XXXXXXXXXXXXXXX