loud and clear
- 01.16.13
- gedichten en gedachten
- 4 Comments
Gisteravond mail ik lichtelijk zwaar geirriteerd
maar eens 2 mensen.
De een van het verpleeghuis,
de andere school van jongste.
De een verzoek ik beter de luisteren
en de andere om aan te pakken.
Vandaag krijgt Omama een gesprek
en de kans te vertellen wat haar dwars zit.
Hierop wordt een mailtje naar mij teruggestuurd
met uitleg, en gaan er een paar dingen daar veranderen.
Van de ander hoor ik niets,
totdat oudste thuis komt en bepaalde veranderingen opmerkt in zijn klas.
Jongste merkt verandering die positief zijn.
Morgen hebben we daar gesprek.
En dan denk ik:
mm k was erg duidelijk schijnbaar.
Ben het namelijk eens met de stelling:
Als iemand dingen doet die niet door de beugel kunnen
mag je daar wat van zeggen, yep!
Maar dat geldt dan ook richting een school of een verpleeghuis !!
Helaas moet je eerst stevig je tanden laten zien
voordat je serieus genomen wordt.
en alla Omama
heb ik daar een bloedhekel aan 😉
Effin:
we zullen zien hoever we komen 😉
XXXXXXXXXXXX
Het heeft idd gewerkt Nanda
zal het zo neerschrijven. 😉
Klinkt goed. Hopelijk leren ze er wat van. En verbeterd er het één en ander voor je moeder en je zoon.
Tja Oma,
de tijd van het grote geld , grote managment, grote ´fabrieken ´he.
Als t nou om de zorg of onderwijs gaat………..
k ga er voor 😉
Ha Cheet,
Soms is het echt nodig om begrip voor je standpunt te krijgen.
Normale communicatie werk toch naar twee kanten.
Dan komt er vanzelf een punt waar je samen kom. oma