k zou er bijna een heel nieuwe catagorie voor kunnen maken !

Maar dit is er eentje die werkelijk tenenkrommend is.

Toen Omama verhuisde van ziekenhuis naar verpleeghuis
kon ze werkelijk helemaal niets.
Ze is met bed en al overgedragen en overgenomen.
Dan krijg je intakegesprek…………………….

met de mogelijkheden, de indicatie en weet je
het is je op dat moment allemaal worst.
De helft krijg je niet mee, de andere helft gaat aan je voorbij.

er werd een vraag gesteld en die kan ik bewust terug halen:
in verpleeghuis doen ze aan activiteiten .
SUPER natuurlijk en dat kost 17,50 per maand.
en aan Omama wordt gevraagd bij intake
of ze dat ook wil……………………………….
………………………………………………………

………………………………………………………
ze kan op dat moment: helemaal NIETS.
Dus nee is het antwoord, erg logisch
maar ook erg kwetsend.

woensdagmiddag MDO overleg:
wat zoveel wil zeggen als vooruitgangbespreking.
En sinds December doet Omama mee aan die activiteiten.
EN ja natuurlijk komt de vraag
over de bijdrage van die 17,50 euro.
Geen enkel probleem , erg logisch maar
de communicatie , het overleg, de aanloop naar
zijn bizar.

Ik ga teruggekoppelt worden naar zij die de intakes doet
en overleggen hoe je dit nu beter of liever anders aanpakken kunt.
Zo komt er toch een stukje organisatie of inzicht
waarvan ik hoop, dat ik iets veranderen kan.
Niet omdat IK zo geweldig ben,
maar om de mensen die al zo kwetsbaar zijn
dit te besparen.

En die oplossingen? Die zijn razend eenvoudig.
Kom als intakedeskundig na 3 weken maar eens terug
en laat je gezicht nog een keer zien, en niet zoals nu:
niet weer.
Maak je naam  persoonlijk maar geen papieren monster !
Er kan , en dat was ooit zo, en hoop het ooit terug te zien:
menselijk omgegaan worden met mensen.

Dan zijn alle domme vragen, voltooid verleden tijd.

XXXXXXXXXXXXXX