Vanmorgen bij het opstaan ben ik ronduit beroerd.
Ziek van ? Of ziek aan het worden?
ik weet het niet maar meld me netjes af en duik mijn bed weer in.
Slaap door tot 13.00 uur!
Kun je zeggen wat je wilt, maar schijnbaar was het nodig.
Slaap de laatste nachten sowieso niet lekker,
zijn zo van die vrouwendingen he.

En dan ga ik maar eens beginnen met bellen:
krijg eerst de firma aan de lijn die de schoenen moet maken.
7 weken krijg ik te horen, en dan is het nog snel.
Bel andere firma´s bij langs , wachttijden daar?
12 weken!
Idioot maar waar.

Daar schiet ik dus niet zo heel veel mee op.
Krijg antwoord op mijn mailtje , en ze zijn niet helemaal blij me me?
Kan ik even niets aan doen, maar wil gewoon vooruitgang.
Besluit maar eens om er iemand anders bij in te trekken,
de dame die het intakegesprek met ons ook deed.
Ze hebben vanmiddag met elkaar overlet, dat wist ik ,
en ze zal het meenemen!

Dan krijg ik de fysio aan telefoon:
ze gaan nu proberen die tijd te overbruggen met
of wel tape, of wel een spalk.
Vanavond heeft Omama inderdaad een spalk!
Gosh, nu kan het zomaar allemaal wel???
Ook is er een foto gemaakt van haar voet.
De uitslag moet nog komen,
dus wachten we dat maar eens weer onrustig af.

Voor vrijdag staat er alweer een gesprek gepland
maar deze keer met die dame.
Kijken of zij mij antwoorden kan geven 😉
We blijven lustig strijden
en ondertussen maar proberen gewoon te werken.

Het weer was bijzonder zeldzaam vandaag:
regen,sneeuw,hagel,onweer,zon
we hebben het allemaal gehad
en dat leverde hier en daar
bijzondere plaatjes op!
Dat dan weer wel.
Nu maar hopen dat ik morgen niet eerst hoef te schuiven
voordat ik wegrijden kan 😉

XXXXXXXXXXXXXX