coach Cheet

Toen ik gister het gesprek had in verpleeghuis
kwamen er dingen voorbij
waar ik nog niet aan wilde denken,
maar men moet realistisch wezen
en toch even iets verder kijken af en toe.
Ik krijg info , heel veel info
en weet dat die klok doortikt.

Gisteravond bij Omama vallen mij dingen op
die ik wel wist, maar wat moet of kun je er mee?
En dan neem ik het risico
om dingen met haar te bespreken.
Ze schrikt en toch worden haar nu dingen duidelijk.
Ze is niet dom en niet seniel
ze weet heel goed dat er dingen in de ronde gaan
dat er dingen worden besproken,
alleen wist ze niet wat !

En in 1x is er een omslag
gaat ze dingen anders doen,
wil ze aantal dingen proberen
en broer meld me vanavond
positieve berichten.
Hoop werkelijk dat dit de stap is
die nodig is om over die drempel te komen
Letterlijk en figuurlijk.

Vooruit is het motto
en nu is het aan hen die het echt moeten doen
om het te doen.
Ik kan niet meer dan toekijken
toejuichen en coachen 😉

XXXXXXXXXXXXX

4 Comments »

  • cheet schreef:

    ik ook Martha,
    ik ook .
    Maar dit is harder dan welke gevecht ooit .

    XXXXXXXXXX

  • Martha schreef:

    Zo zie je toch maar weer dat wij mensen met duidelijkheid meer kunnen,ogen opent waardoor er onverwacht weer andere deuren door kunnen worden geopend en zie daar het resultaat.
    Heel mooi, ik ben zeer benieuwd naar de gevolgen hiervan!
    Groetjes en liefs van Martha

  • Cheet schreef:

    Inderdaad Oma,
    En eerlijk zijn, gewoon rechtstreeks en eerlijk.
    Zo zijn we hier en zijn we altijd geweest.
    Maar denk wel dat ik af en toe
    de enige ben die het bij Omama flikken kan
    om het ook te doen 😉
    Ze weet dat ik van haar hou
    en haar nooit kwetsen zou.

    XXXXXXXXXX

  • oma schreef:

    Ha Cheet,

    Soms moet je de juiste informatie wel vertellen, geeft toch duidelijkheid.
    hopelijk blijft ze gewoon positief doorgaan, want dat deed ze al. oma

RSS feed for comments on this post. TrackBack URL


Leave a Reply

  • het verleden

  • afdelingen