overspannen ?

Weet je, soms denk ik wel eens………
ben ik nou zo´n zeikwijf?
Ik mag graag dingen duidelijk hebben
en zeg openlijk mijn mening
niet iedereen kan daar even goed tegen
maar niemand kan mij verwijten
dat ze niet wisten wat ik bedoelde.

Kan dubbel genieten van alle leuke dingen in het leven
alleen is de situatie de afgelopen 6 maand
nu niet bepaald een gloria iets.
Al gaat het hardstikke goed hoor met Omama
de wetenschap dat het nooit weer ´normaal´ wordt
dat er heel veel dingen zijn die we nooit weer kunnen doen
maakt dat we dankbaar zijn voor het feit dat ze er
simpelweg gewoon nog is.

Vanavond had ik een heel goed gesprek met haar
ondertussen zijn er 3 personen overleden terwijl ze
in verpleeghuis zit.
De meest recente afgelopen dinsdag en die tikte er wel in
omdat zowel Omama als zij, en wij als familie met andere familie
heel goed met elkaar konden.
Het kwam ook totaal onverwachts , nou ja in de zin van
zo snel.

Vandaag was ik van slag op een manier dat het huilen
me nader stond dan het lachen en dat
is voor mij een zeldzaam iets.
Toen zorgbemiddelaarster opmerkte: IK moet in grijpen
anders hebben we iemand overspannen ben ik eens gaan zitten.
In al die 6 maanden was er geen tijd voor emoties
er moest geregeld worden, gezorgd, aandacht voor,
de trein reed en uitstappen was geen optie.

Nu ik uitstap bij een station voelde ik me schuldig
dat is me vanmiddag rap uit mijn hoofd gepraat
maar oh wat weten ze op je gevoel in te spelen.
Overspannen?
Als ik merk dat emoties en gesprekken me zoveel energie kosten
dat ik nadien vrijwel leeg ben en het liefste me inderdaad
wil verstoppen?
Misschien ben ik inderdaad wel in de buurt.
Dan moet daar wat aan gebeuren dus, weet alleen nog niet hoe
maar ga er over nadenken.

Met sommige dingen of liever sommige mensen ben ik
ondertussen wel helemaal klaar en die wil ik het liefst
niet meer of zo min mogelijk spreken.
Omdat ze mij een mening of doel opdringen
of ze doen alsof ze me niet begrijpen
of een van mijn kinderen gebruiken om zichzelf te profileren.
Ben wel al zover:
ik reageer niet meer in emotie, wacht tot dat ik rustig ben
en ga er dan mee aan de slag, met deze figuren dan.
En zij die me wel helpen en begrijpen
krijgen alle kanten van me te zien en te horen.

Morgen eerst naar Urk
oudste ophalen en weet je
k heb hem giga gemist.

XXXXXXXXXXXX

2 Comments »

  • Cheet schreef:

    Dank je Grietje,
    nee we zijn er inderdaad nog niet, en hou mijn hart dan ook een beetje vast.
    Maar weet ondertussen Nee te zeggen en Omama begrijpt me en
    wil dat ook niet, dat is een zegen..
    De erkenning van : idd meis je zit in een giga spanningsveld
    en het is heel normaal , dat mensen je dat laten weten.
    Even laten weten dat mijn leven niet normaal is momenteel,
    dank je Grietje!

  • Grietje schreef:

    Geen gekkigheid natuurlijk wat er allemaal op je pad is gekomen. Wat je schrijft is oh zo waar want de trein dendert maar door. En je bent er nog niet want hoe zal dit straks gaan…….. dat is momenteel wel het spanningsveld waar jij in zit. Gelukkig zie je op tijd waar het mis gaat en kan je nu aan je eigen bel trekken…… neem de tijd, de rust, de ruimte. Dat kan alleen jij zelf doen namelijk!

RSS feed for comments on this post. TrackBack URL


Leave a Reply

  • het verleden

  • afdelingen