Moederdag, het zou een bijzonder verrassende dag worden.

Als eerste: ik vind dat het domweg afgeschaft moet worden.
Als vrouw word je op zo´n dag geconfronteerd met alle
facetten van het leven die je als vrouw mee kunt maken.

Mijn hart gaat uit naar hen die geen moeder mochten worden,
de moeders die afgesneden zijn van hun kinderen,
het verdriet overheerst net zo goed als de vreugde van moeder zijn.

Ik? Ik heb er zo geen zin in !
En onder het eten ontplof ik bijna ,
de jongens vechten elkaar de toko bijna uit,
broer doet een duit in het zakje
en ik ben er zo klaar mee.

Alle adviezen , alle lieve berichten, alle steun
zelfs vandaag nog een moeder die me een berichtje stuurt,
ze komen tegelijk binnen.
De mannen zijn tam, heel tam……………..

En dan komt er een goed gesprek met oplossingen
als Omama vanmiddag komt kijkt ze me aan,
ze zegt niets maar ze ziet me voor het eerst weer sinds 7 maanden.

Vanavond ben ik bij haar en ze vraagt
en ik vertel en zij geeft de oplossing.
Op de terugweg begint er iets te gloeien in me
en ik merk dat ik weer terug kom bij me zelf.
Neem alle lieve goede  woorden ter harte en ben jullie
er zo dankbaar voor !
Jullie hebben allemaal samen een Cheet gered!

Vanavond merk ik dat mijn humor weer terug komt
en dat ik om iets kan schaterlachen………………
Back on the road
ik kom er weer aan !
Maar zonder jullie ?
Was het absoluut een stuk lastiger geweest !!!!
Laten we moederdag maar omdopen
naar red een mens in nood dag !
Veel beter 😉

XXXXXXXXXXXXXX