Het begint vanmorgen met een telefoontje van de man
die de trippelstoel zal aanmeten bij Omama.
Hij zucht, eindelijk iemand te pakken !
HUH blijkt dat ie al 2 dagen naar het huisadres van Omama
zit te bellen om haar te spreken…………………
nog dommer??
Hij is al eens bij haar geweest in verpleeghuis !!!
NOG DOMMER????
Hij zou het bespreken met ergotherapeute die op hem zat te wachten 😉
Ondertussen zijn we wel een aantal telefoontjes en mailtjes verder
en een goede afspraak is er nog steeds niet ,
wordt vervolgt.

Dan over het hooglaag bed, die is besteld en zal morgenvroeg geleverd worden.
Waarom weet ik dat niet? Want we zijn er dan geen van allen.
Of ik depot wil bellen, want ze zijn nogal stug daar.
Yeah prima doe ik wel even, een aller aardigste dame staat met te woord.
Kijk het even voor je na, ze zoekt en zoekt maar weet je?
Er staat helemaal niets in de planning, echt niets !
Bestel hem zelf en spreek met haar af dat het maandag geleverd wordt
dan is er zeker iemand thuis.
Zij die hem moest bestellen bel ik maar even weer terug,
ettelijke foontjes verder is dit geregeld.

Dan het alarm, dat is volgens kenners zo geregeld.
Krijg dame in kwestie er over aan foon, nou dat dacht zij niet.
Er moeten eerst formulieren worden ingevuld
die moeten worden teruggestuurd en dan kan het met spoed
in behandeling genomen worden.
Maar voor maandagavond klaar? Echt niet,
probleem hoe we die gaan oplossen????
Geen idee.

Was nu alles eerder in gang gezet
was er meer tijd geweest om dingen te regelen
en dit soort miscommunicatie op te vangen.
Daar baal ik dan als een stekker van !
Er zit iemand op een plek
waar die echt totaal niet thuis hoort
qua organisatie , communicatie en planning
die totaal geen inzicht heeft in hoeveel tijd sommige dingen vragen.

Morgen weer een dag.

XXXXXXXX