Een redelijk gewone maandag :
werken, boodschappen : dubbele deze keer,
werken effin de gebruikelijke drukte.
Met dit verschil:
Omama is 3 dagen per week naar dagopvang.
de maandag, woensdag en vrijdag.
Heerlijk !
Jongste is thuis die begint morgen aan zijn stage
voor 3 weken, dus daar komen ook geen telefoontjes
of sms´jes van……………….

Vanavond ben ik bij Omama en ze begint
weer over het feit dat ze geen kant op kan.
We wachten , we vragen maar weten nog steeds niet
wanneer die rolstoel komt !
DIE zal uitkomst brengen zodat ze zichzelf verplaatsen kan.
Maar wij kunnen er ook niets aan doen
wij kunnen het ook niet haasten dat het allemaal sneller gaat.

OH Wat wil ik graag diegene die verantwoordelijk is
voor het veel te laat op starten eens een week zo weg zetten
red je zelf lekker en wees afhankelijk van een ander !
BAH

Maar ik vertel haar wel vanavond dat er over klagen
geen zin heeft , het veranderd de situatie niet.
Tuurlijk begrijp ik het en zeker is het waar
maar kan er ook niets aan doen.
Doe wat ik doen kan maar zelfs mijn invloed
houdt een keer ergens op.
(Maar k ga hem zekers ooit nog eens ergens
laten gelden , ben zo verdrietig en boos
over de gang van zaken ! )
Ondertussen zitten wij er ook maar mee.

Gelukkig heeft ze de twee vrije dagen
deze week vol gepland met bezoek van een vriendin
koersbal, huishoudelijk hulp en nog meer bezoek.
Enne die, die mogen zelf wel even koffie zetten
yep dat mag van mij 😉

XXXXXXXXX