rouwen
- 07.09.13
- gedichten en gedachten
- 8 Comments
Naar aanleiding van een gesprek wat ik heb
met mijn vriendin afgelopen zondagmiddag
blijf ik denken.
We krijgen het over rouwen,
wat normaal gesproken bij het overlijden van iemand
voorbij kan komen, bewust schrijf ik kan.
Voor sommige mensen is dood een verlossing.
Maar wij krijgen het er over dat rouwen ook ingaat
op het moment dat je leven een drastische verandering doormaakt
waarbij je weet dat het nooit meer hetzelfde zal zijn.
Dat er voorgoed iets veranderd
wat je in moet passen en mee moet leren omgaan.
Er komen een aantal situaties voorbij die vergelijkbaar zijn
met hier, en ze zegt: dan komt maatschappelijk werk om de hoek kijken.
Waarom is er wel psychologische hulp voor CVA patienten maar
niet voor de achterban?
IK had die of liever ik kan die heel goed gebruiken.
Ga er deze week toch eens naar vragen.
Het is overigens niet de eerste keer dat ik met mijn smoelwerk
gevoelsmatig tegen een glazen wand sta,
waarmee ik bedoel dat iedereen kan zien hoeveel verdriet ik heb
maar niemand me daadwerkelijk helpen kan,
je moet het altijd nog zelf doen,
dat weet ik.
Maar soms zou het praten met een ´buitenstaander´
iemand die er echt helemaal niets mee te maken heeft,
die mij zelf persoonlijk verder niet kent,
wel lekker zijn.
Dus ga ik eens rondkijken naar professionele hulpverlening
niet omdat ik het niet aankan, al loop ik hier en daar
behoorlijk vast.
Maar om te checken of mijn gevoelens en zienswijzes
nog wel normaal zijn 😉
Maakt U zich geen zorgen
overspannen worden ga ik niet doen
2x op het randje gestaan recent
das wel genoeg 😉
Het is niet omdat ik geen mensen ken,
geen vrienden heb, maar lieverds jullie zitten allemaal
in mijn cirkel.
En ik wil er graag iemand bij van buiten die ook naar bijv. Omama toe
paadjes maken kan 😉
Daar ga ik trouwens donderdag voor de eerste keer mee naar stad
naar opticien en misschien nog even markt.
Nope zie er niet tegenop , laat het over me heen komen hoe het zal gaan
een mens lijdt immers het meest
door het lijden wat hij vreest ?
DUS maak ik me geen zorgen:
mijn meest gevleugelde uitspraak is altijd nog:
t kan niet meer dan fout gaan 😉
En jullie weten allemaal dat Murphy hier kind aan huis is
tegenwoordig ga ik uit van het ergste
gaat het allemaal meevallen 😉
XXXXXXXXXXX
Dank je lieve Nanda,
want zoals jij het beschrijft klopt het precies !
Je wordt er voor gezet en doe het maar …………
Lief van je .
Heel goed dat je hulp gaat vragen, Cheet. Van de ‘achterban’ wordt maar verwacht dat ze het allemaal kunnen handelen maar die zien een geliefde ook helemaal veranderen en hulpbehoevend worden. En er is niemand die je vertelt hoe je daar mee om moet gaan. Heel goed dat je dat zelf inziet en aangeeft dat je behoefte hebt aan steun. Volgens mij ben jij emotioneel véél verder ontwikkeld dan de gemiddelde mensch, ik denk juist dat jouw gevoelens en zienswijzes heel normaal zijn.
Sterkte!
xxx
Dank je lieve Esther,
ga ik doen , ik ga niet zo eigenwijs zijn dat ik denk
het allemaal zelf wel te kunnen.
Ondanks de lieve mensen om me heen, ook zij kunnen me niet helpen
omdat de ervaring te anders is per situatie.
Waar ik wel heel eigenwijs in ben:
IK verrek (sry) er onder door te gaan door iets waar ik ook niets aan kan doen.
Veel mensen hebben me handvaten gegeven
waarschuwingen, en boodschappen en die heb ik allemaal aangenomen en gevolgd.
ZO blij mee.
Maar mijn eigen gevoel, mijn eigen gedachten, MIJN mijn zeg maar
die wil er nog niet helemaal aan 😉
Dochter van de moeder geloof ik maar dan zonder CVA
Goedzo dame, zoek die hulp. Mensen kunnen na een CVA gigantisch veranderd zijn en ind erdaad, als naaste sta je er naar te kijken en is er weinig steun. Rouw is het goede woord! Dat gevoel van verlies mag een plek hebben. X
Dank je Hans,
Zat net aan je te denken…………;)
Hey lieve Jeanine,
Kende ik niet, ga zeker even kijken !!!
IK dank je heel erg .
Ga binnenkort gesprek krijgen met IVér
Lief van je dank je meisje.
XXXXXXXXXXXX
rouwen is afscheid nemen, van een geliefde die sterft, maar ook van andere dingen de je leven veranderen, ben het daar mee helemaal eens.
De klappen van de zweep die ken je wel.
Hey Martha,
Heb je al eens gekeken op de website: http://www.CVA-vereniging.nl?
Ze hebben daar een forum waar ik heel veel informatie en ook ‘begrip’ heb gekregen…
Dit is een site voor CVA patienten, maar ook voor hun familie.
<3 Chickie